Το αποφασίζουν και κλείνουν, κλείνουν, κλείνουν…!
Κλείνουν υπηρεσίες, κλείνουν νοσοκομεία, κλείνουν το ΕΣΥ, κλείνουν δημόσιες επιχειρήσεις, κλείνουν οργανισμούς που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη, κλείνουν στρατ. μονάδες. Κλείνουν και στις φυλακές όσους δεν έχουν να πληρώσουν, αφού πρώτα κάνουν και έναν πλειστηριασμό για τα μάτια του κόσμου. Κλείνουν (και αν μπορούν στη συνέχεια πουλούν κιόλας αυτό που έκλεισαν) τα πάντα.
Και οι δικοί μας τι κάνουν; Θλιβεροί θεατές, απαράδεκτοι συνομιλητές (δεν υποδέχθηκε κάποιος άλλος τα μέλη της Επιτροπείας, υπουργοί και δήμαρχοι τους υποδέχονται συνεχώς), και στο τέλος – όταν έρχεται η ώρα να κλείσουν αυτά που αποφασίστηκε πως “δεν συμφέρουν”- οι δικοί μας το παίζουν και “αγωνιστές” που όμως κάμφθηκε η δύναμή τους και αποδέχονται μοιραίον. Ανάθεμα αν είπαν μια φορά “όχι ρε, εδώ δεν συμφέρει κανέναν” ή “όχι ρε, αυτό δεν το δέχομαι και δεν το κάνω”.
Μέχρι τη στιγμή που θα κλείσει και ο δικός τους πολιτικός κύκλος και οι “σωτήρες” της Πατρίδας θα αναζητήσουν άλλους συνομιλητές να κάνουν τη δουλειά τους…