Τρελά πανηγύρια στήνονται για τις …επιτυχίες που έχουν έρθει ή έρχονται στον τομέα των “επενδύσεων” στην Ελλάδα – που τις ονομάζουν και ιδιωτικοποιήσεις ενώ δεν είναι (αφού για παράδειγμα η κρατική εταιρία που διαχειρίζεται το λιμάνι του Πειραιά θα παραχωρήσει τη θέση της σε μια κινέζικη κρατική).
Δηλαδή γιατί να θεωρήσουμε ως επιτυχία την παραχώρηση αυτού ή άλλου λιμανιού στους Κινέζους;
Γιατί να θεωρήσουμε ως επιτυχία την ιστορία με τον Trans Adriatic Pipeline και τους Αζέρους ;
Γιατί να πούμε ότι η παραχώρηση (σε όποιον τέλος πάντων “κάτσει” η δουλειά) της ΤΡΕΝΟΣΕ είναι ένα ακόμη επιτυχημένο βήμα;
Τι είναι αυτό που δεν θα μπορούσαν να κάνουν ο ΟΛΠ, ο ΔΕΣΦΑ ή η ΤΡΕΝΟΣΕ (που η λειτουργία τους εκτός του οικονομικού θα είχε και εθνικό συμφέρον, αν γίνονταν ΣΩΣΤΑ) και μπορούν να το κάνουν οι ξένοι;
Δεν φταίνε οι ξένοι – ανοιχτές πόρτες βρήκαν και ξεχαρβαλωμένα κομματικά παραμάγαζα. Και φυσικά δεκάδες χιλιάδες διορισμένους με κομματικά κριτήρια. Και τώρα, αυτοί που έφεραν τα παραμάγαζα αυτά στο σημερινό χάλι διατείνονται πως θα τα σώσουν, πουλώντας τα μπιρ παρά…