Εκεί στις Βρυξέλλες έχουν λύσει όλα τους τα προβλήματα, τώρα ασχολούνται όχι μόνο με το τι θα φάμε (πείτε το Codex Alimentarius) αλλά και με το πώς θα το φάμε!
Πριν λίγα χρόνια προσπάθησαν να κάνουν ζάφτι στη φύση και είχαν ψηφίσει κανονισμό για η διάθεση των αγροτικών προϊόντων με … “δυσμορφίες” (λες και η φύση έχει καλιμπραδόρο όταν βγάζει έναν καρπό λες και είναι βίδες ή καρφίτσες – τον κανονισμό ευτυχώς τον πήραν πίσω, όταν έπεσε η καζούρα του αιώνα, ειδικά με τα στραβά αγγούρια.
Τώρα ήρθε η ώρα του ελαιολάδου:
τα νέα μέτρα, τα οποία θα ισχύσουν από την 1η Ιανουαρίου 2014, απαγορεύουν το σερβίρισμα σε εστιατόρια από μπολάκια ή φιαλίδια που δεν είναι σφραγισμένα και μπορούν να ξαναγεμιστούν. Το σερβίρισμα θα πρέπει να γίνεται σε σφραγισμένα δοχεία, με αναγεγραμμένα τα στοιχεία του ελαιολάδου και τα οποία θα πετιούνται όταν αδειάζουν.
Θα μας πείτε, “πρέπει να προστατευθούν οι καταναλωτές” και δίκιο θα ‘χετε γιατί από “λάδια” άλλο τίποτε! Τι γίνεται όμως όταν πας κάπου (και δεν μιλάμε για τη …Σουηδία) και στο μαγαζί σου σερβίρει 100% αγνό παρθένο ελαιόλαδο παραγωγής του μαγαζάτορα; Ή σε κάποια επισκέψιμα κτήματα που έχουν και εστιατόρια; Πολλά τέτοια υπάρχουν, είτε στη χώρα μας, είτε στη νότια Ιταλία, είτε στην Ισπανία.
Φυσικά πρέπει κάπως να ενισχυθούν και τα εργοστάσια που εμφιαλώνουν τα λάδια…