Να αποτελέσει η υπό σύσταση Επιτροπή Προστασίας Ανηλίκων Βέροιας ουσιαστικό και λειτουργικό παράρτημα της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων του Εφετείου Θεσσαλονίκης ζήτησε ο Λάζαρος Τσαβδαρίδης από τους αρμόδιους Υπουργούς.
Η νέα επιτροπή προβλέπεται να αντικαταστήσει την Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων Βέροιας οι αρμοδιότητες της οποίας θα μεταφερθούν στο Εφετείο Θεσσαλονίκης.
Την απόλυτη αναγκαιότητα να συνεχιστεί η ιδιαίτερα σημαντική, πολυεπίπεδη και αξιέπαινη δράση της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων Βέροιας προς όφελος των άπορων ανήλικων παιδιών της περιοχής, το αντικείμενο των δραστηριοτήτων της οποίας θα μεταφερθεί στην Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων του Εφετείου Θεσσαλονίκης σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο που προβλέπει κατάργηση ή συγχώνευση μίας σειράς νομικών προσώπων δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα, υπογράμμισε ο Αναπληρωτής Γραμματέας της ΚΟ της ΝΔ και βουλευτής Ημαθίας κ. Λάζαρος Τσαβδαρίδης στην τοποθέτηση του στην συζήτηση της διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης επί του σχετικού Σχεδίου Νόμου τη Δευτέρα 17Δεκεμβρίου στη Βουλή.
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Τσαβδαρίδης ζήτησε από τους αρμόδιους Υπουργούς να…
…μεριμνήσουν προκειμένου η ιστορική Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων Βέροιας που καταργείται όπως και οι άλλες περιφερειακές εταιρίες με το άρθρο 12 του νομοσχεδίου, να αποτελέσει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ της Εταιρίας Προστασίας του Εφετείου Θεσσαλονίκης, προκειμένου να μπορεί και στο μέλλον να συνεχίζει να προσφέρει το τεράστιο κοινωνικό έργο της στην ευρύτερη περιοχή της Ημαθίας, σκεπάζοντας υπό την ομπρέλα της, υποστηρίζοντας οικονομικά με ίδια έσοδα και δωρεές και διοχετεύοντας προς φιλοξενία σε διάφορα κρατικά και ιδιωτικά ιδρύματα της Βορείου Ελλάδας 40 άπορα ανήλικα παιδιά.
Αναλυτικότερα, η τοποθέτηση του κ. Τσαβδαρίδη στην Επιτροπή της Βουλής είναι η εξής:
“Ο σοφός λαός μας συχνά λέει ότι “όποιος βραδυπορεί προς τη λύση, χειροδένεται με το πρόβλημα”.
Αυτά ακριβώς τα λόγια θεωρώ ότι αντικατοπτρίζουν το μείζον ζήτημα της χρόνιας αδυναμίας της Ελληνικής Πολιτείας να προχωρήσει σε μία αποτελεσματική αναδιάρθρωση του διοικητικού της μηχανισμού, ο οποίος με τις τεράστιες παθογένειες του και τις απαρχαιωμένες δομές του, αποτελούσε και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στον δρόμο προς την ανάπτυξη.
Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν είχαν την τόλμη όλα τα προηγούμενα χρόνια να προχωρήσουν στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που θα αντανακλούσαν το στίγμα της εισόδου της χώρας στη σύγχρονη εποχή.
Προσπάθησαν ανεπιτυχώς, με ημίμετρα και δειλές επιλογές, να πατάξουν τη γραφειοκρατία, να αντιμετωπίσουν τη σπατάλη του δημοσίου χρήματος, να εξαλείψουν τη διαφθορά, να βάλουν τάξη στις συγκεχυμένες αρμοδιότητες ενός διογκωμένου κρατικού τομέα, να βάλουν φραγμό στις πελατειακές σχέσεις και στην αδιαφάνεια.
Κάθε φορά όμως που γινόταν ένα βήμα εμπρός, την ίδια στιγμή γίνονταν και δύο βήματα πίσω. Και αυτή η αναποτελεσματικότητα, απόρροια του φόβου των εκάστοτε κυβερνήσεων απέναντι στην απαιτούμενη αλλαγή, όλο και περισσότερο διόγκωνε το πρόβλημα και αποψίλωνε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς αυτές.
Η νέα διακυβέρνηση όμως, δεν ήρθε στα πράγματα για να θρέψει ή να ανανεώσει το παλαιό. Τουναντίον, ήρθε αποφασισμένη να κάνει όλες τις αναγκαίες ρήξεις μαζί του, με κάθε κόστος, προκειμένου να επιλύσει γόνιμα και άμεσα τις παραπάνω αδυναμίες και να δημιουργήσει επιτέλους ένα δημόσιο τομέα, ο οποίος να διασφαλίζει την οικονομικότερη και αποδοτικότερη λειτουργία των δημοσίων οργανισμών που εξυπηρετούν δημόσια αγαθά και την παροχή όλων των αναγκαίων υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο με όσο το δυνατόν λιγότερο δημοσιονομικό κόστος και μικρότερη επιβάρυνση για τον Έλληνα φορολογούμενο.
Το νομοσχέδιο που σήμερα συζητούμε είναι επί της ουσίας ορθό κυρίως για δύο πολύ συγκεκριμένους λόγους. Αφενός γιατί συγχωνεύονται 197 νομικά πρόσωπα του στενού και ευρύτερου δημοσίου τομέα με ομοιάζουσες αρμοδιότητες και αντικείμενο και αφετέρου γιατί επιτέλους η Πολιτεία προχωράει με σοβαρότητα στην κατάργηση μίας σειράς φορέων των οποίων ο ρόλος και η λειτουργία ήταν ήδη παρωχημένη και η αποστολή τους δεν ανταποκρίνεται πλέον στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.
Η νέα διακυβέρνηση εστιάζει στο αυτονόητο. Γνωρίζει καλά ότι το πρόβλημα δυσλειτουργίας του Ελληνικού Δημοσίου δεν εστιάζεται στο ότι αυτό είναι πολύ μεγάλο, αλλά στο ότι αυτό είναι εντυπωσιακά κατακερματισμένο, αντιπαραγωγικό και ανορθολογικά οργανωμένο.
Και επίσης ξέρει καλά ότι αν θεμελιώσει αξιοκρατικές διαδικασίες στη στελέχωση των υπηρεσιών του, αν εξορθολογήσει την επιλογή και τη διαχείριση του προσωπικού, αν παρακολουθεί με τρόπο γόνιμο τους δείκτες οικονομικής βιωσιμότητας και αποδοτικότητας των υπηρεσιών, αξιοποιώντας το υπάρχον προσωπικό, τότε θα έχει κερδίσει το στοίχημα της νέας εποχής μεταμορφώνοντας το Ελληνικό Δημόσιο από κοιμώμενο γίγαντα, σε δυναμικό όργανο κοινωνικής και επιχειρηματικής ανάπτυξης.
Θα μου επιτραπεί όμως να σημειώσω ότι κάθε μεγάλη και αναγκαία μεταρρύθμιση έχει δυστυχώς την τάση να καίει στο διάβα της μαζί με τα ξερά και μερικά, ευτυχώς ελάχιστα, χλωρά.
Και καθήκον δικό μας ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της κοινωνίας στη Βουλή, να εντοπίζουμε και να αναδεικνύουμε τις ενδεχόμενες παραλείψεις που ακυρώνουν ή θολώνουν ακουσίως την σημαντική προσπάθεια της κυβέρνησης και στο μέτρο των δυνατοτήτων μας να συμβάλλουμε στην αποκατάσταση του δικαίου και του ορθού.
Πιο συγκεκριμένα, με το παρόν νομοσχέδιο, προβλέπεται η κατάργηση μεταξύ άλλων Εταιριών Προστασίας Ανηλίκων και της εξαιρετικά δραστήριας και ιστορικής για την προσφορά της Εταιρίας Προστασίας Ανηλίκων με έδρα το Πρωτοδικείο της Βέροιας και μεταφέρεται το αντικείμενο των δραστηριοτήτων της στην Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων του Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Η εν λόγω εταιρία προστασίας Ανηλίκων, όπως και οι άλλες περιφερειακές εταιρίες που καταργούνται με το άρθρο 12 του νομοσχεδίου, η οποία σημειώνω ότι ΔΕΝ επιχορηγείται από το 2011 από τον κρατικό Προϋπολογισμό, προσφέρει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο με ίδια έσοδα και δωρεές στην ευρύτερη περιοχή της Ημαθίας, σκεπάζοντας υπό την ομπρέλα της, υποστηρίζοντας οικονομικά και διοχετεύοντας προς φιλοξενία σε διάφορα κρατικά και ιδιωτικά ιδρύματα της Βορείου Ελλάδας 40 άπορα ανήλικα παιδιά.
Η μεταφορά του αντικειμένου των δραστηριοτήτων της στο Εφετείο Θεσσαλονίκης ως εκ τούτου, θα κόψει οριστικά τον ομφάλιο λώρο της ουσιαστικής κοινωνικής της προσφοράς προς αυτά τα παιδιά και θα ορθώσει ανυπέρβλητα εμπόδια, χωρίς κανέναν λόγο, στον ευγενή αυτό σκοπό που μέχρι σήμερα έχει κερδίσει το σεβασμό και τον θαυμασμό ολόκληρου του κοινωνικού ιστού της Ημαθίας και της Βορείου Ελλάδας.
Θα θεωρούσα λοιπόν ως απόλυτη αναγκαιότητα, κύριοι Υπουργοί, κύριε Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μεριμνήσει η Πολιτεία ώστε οι υπό σύσταση Επιτροπές Προστασίας Ανηλίκων στην έδρα του κάθε Πρωτοδικείου της Εφετειακής περιφέρειας των ΕΠΑ, όπως και αυτή που θα συσταθεί στο Πρωτοδικείο της Βέροιας να αποτελέσει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ουσιαστικό και λειτουργικό παράρτημα της Εταιρίας Προστασίας του Εφετείου Θεσσαλονίκης προκειμένου να συνεχιστεί η αξιέπαινη δράση της προς όφελος των άπορων ανήλικων παιδιών της περιοχής, που περισσότερο από κάθε άλλη φορά έχουν ανάγκη τη βοήθεια όλων μας.
Πιστεύω ακράδαντα ότι το δίκαιο αυτό αίτημα θα τύχει της υποστηρίξεως και της επιβεβλημένης επίλυσης του, βασιζόμενος στα λόγια των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας που διαρκώς διακηρύττουν ότι «η αγάπη αναζητεί πάντοτε έναν τρόπο. Η αδιαφορία βρίσκει πάντα μία δικαιολογία».