Αληθινή ή …”μούφα”, εικασίες ή όχι, είναι και αυτή μια ακόμη ιστορία (με μυθιστορικό ενδιαφέρον) για τη χαμένη Ατλαντίδα...
Δυο επιστήμονες-ερευνητές, οι Paul Weinzweig και Pauline Zalitzki, ισχυρίζονται πως ανακάλυψαν τη χαμένη Ατλαντίδα.
Έχουν ανακαλύψει τα ερείπια μιας βυθισμένης πόλης, στα ανοιχτά των ακτών της Κούβας.
Σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται, στο παρελθόν η περιοχή ήταν ένα νησί (που χάθηκε στα ωκεάνια βάθη) και η Κούβα, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο από ότι έμεινε πάνω από το νερό όταν το νησί αυτό βυθίστηκε.
Η αρχαία πόλη που ανακάλυψαν βρίσκεται σε βάθος 1800 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού και η ομάδα των ερευνητών που ηγούνται οι Weinzweig και Zalitzki είναι βεβαία ότι πρόκειται για τη χαμένη Ατλαντίδα – τη χαμένη πόλη εδώ και 10 χιλιάδες χρόνια.
Οι επιστήμονες που εργάστηκαν στα ανοιχτά της Κούβας, χρησιμοποιώντας ένα υποβρύχιο ρομπότ, επιβεβαίωσαν πως στην περιοχή του Τριγώνου των Βερμούδων βρίσκεται μια μεγάλη σε έκταση πόλη η οποία διαθέτει διάφορα αγάλματα Σφιγγών καθώς και τουλάχιστον τέσσερις γιγαντιαίες Πυραμίδες.
Σύμφωνα με τη θεωρία τους…
…(και όχι μόνο δική τους θεωρία), υπολογίζεται πως η καταστροφή επήλθε όταν ανέβηκε η στάθμη των υδάτων ταυτόχρονα σε διάφορα σημεία της πόλης/νησιού και αυτό βυθίστηκε. Η καταστροφή πρέπει να έγινε στα τέλη της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων. Η κρούστα πάγου της Αρκτικής έλιωσε και αυτό προκάλεσε την ταχύτατα άνοδο της στάθμης των υδάτων σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας ιδιαίτερα το βόρειο ημισφαίριο. Ακτογραμμές μεταβλήθηκαν, και νησιά (ακόμη και ήπειροι) καταποντίστηκαν. Περί τα τέλη της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων το επίπεδο της θάλασσας πρέπει να βρίσκονταν περίπου 1200 μέτρα πιο χαμηλά από το σημείο που βρίσκεται σήμερα.
Αναφορικά με το θέμα της Ατλαντίδας και των ερευνών, εντύπωση προκαλεί η αναφορά του δημοσιογράφου Luis Mariano Fernandez: η πόλη που ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν οι δυο επιστήμονες είχε ήδη ανακαλυφθεί εδώ και δεκαετίες, όμως η πρόσβαση στο σημείο που βρίσκεται δεν ήταν εύκολη από την εποχή της Κρίσης των πυραύλων στην Κούβα, το 1963. Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος, η αμερικανική Κυβέρνηση είχε ανακαλύψει στην περιοχή τις Πυραμίδες κατά τη διάρκεια της Κρίσης, όταν αμερικανικά υποβρύχια περιπολούσαν εκεί, σε μεγάλο βάθος για να μην γίνουν αντιληπτά από τους Ρώσους και τους Κουβανούς. Απέκλεισαν άμεσα την περιοχή ώστε αυτή να μην “πέσει” σε ρωσικά χέρια. Η ερευνητική ομάδα βρήκε σε βάθος 1800 μέτρων χαλάσματα πυραμίδων που είναι σε μέγεθος ίδια (ή και μεγαλύτερα) από τις πυραμίδες της Αιγύπτου, στη Γκίζα. Εκτιμούν που οι υποθαλάσσιες πυραμίδες κατασκευάστηκαν από τεράστιες πέτρες που έχουν βάρος δεκάδων τόνων. Επίσης υπάρχουν σημεία στα οποία βρίσκονται κατασκευές που μοιάζουν με αυτές του Στόουνχέντζ.
Στην ευρύτερη περιοχή έχει βρεθεί, ήδη από τη δεκαετία του 1960 και μια κρυστάλλινη πυραμίδα, από έναν γιατρό που έκανε καταδύσεις στην περιοχή. Η ύπαρξή της έχει επιβεβαιωθεί από γαλλικές και αμερικανικές καταδυτικές ομάδες.
Ο ίδιος δημοσιογράφος αναφέρει πως όπως του είπε η μια εκ των δυο επιστημόνων που έκαναν την έρευνα στην περιοχή πρόκειται για πέτρες που έχουν κοπεί, λειανθεί και τοποθετηθεί εκεί με τρόπο τέτοιο ώστε να “κάθονται” η μια πάνω στην άλλη και να δημιουργούν μεγάλα οικοδομήματα.Σε αυτά τα οικοδομήματα υπάρχουν χαραγμένα σύμβολα τα οποία μοιάζουν πολύ σε αιγυπτιακά ιερογλυφικά ενώ υπάρχουν και άλλα των οποίων το νόημα είναι παντελώς άγνωστο.
Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο που σχετίζεται με την ανακάλυψη: στην περιοχή του Γιουκατάν (χερσόνησος που βρέχεται από τα νερά του Ατλαντικού) υπάρχουν στα απομεινάρια μιας πόλης που πιθανόν να είχε κατασκευαστεί από τους Ολμέκους (ή κάποιον άλλο παλαιότερο πολιτισμό της περιοχής). Οι ιθαγενείς της περιοχής αναφέρουν πως υπάρχει στην παράδοση τους η ιστορία ότι προέρχονται από κάποιο νησί που καταποντίστηκε και ονομάζονταν Atlanticú.
Αν σε όλα αυτά συμπεριλάβουμε και την ιστορία του δικού μας Πλάτωνα, για μια πόλη που βρίσκονταν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, τότε το πράγμα αρχίζει να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον…