Ας μην έχουμε αυταπάτες και ας είμαστε ορθολογιστές: δεν έχει αλλάξει κάτι, είμαστε στα ίδια με προχθές.
Χθες τα είπαν ο δικός μας με τη Μέρκελ.
Και αν σήμερα ανοίξετε μια εφημερίδα ή κάποιο ενημερωτικό πόρταλ θα δείτε την επίσκεψη από τουλάχιστον 2 διαφορετικές οπτικές γωνίες. Κάποιοι έχουν γράψει ακόμη και για τη σημειολογία της …ξενάγησης του Έλληνα Πρωθυπουργού στο γραφείο της Δωροθέας.
Το πρόβλημα δεν είναι αν ο Αντώνης Σαμαράς ξεναγήθηκε στο γραφείο της. Το πρόβλημα είναι τι ειπώθηκε στις μεταξύ τους κατ’ ιδίαν συζητήσεις. Και κατά πόσο ο Σαμαράς έθεσε ξεκάθαρα ένα και μόνο θέμα: η Ελλάδα αδυνατεί – για διάφορους λόγους, από δομικής μέχρι κοινωνικής φύσης – να ακολουθήσει το πρόγραμμα που της έχει επιβληθεί και το οποίο έχουν συνυπογράψει οι πολιτικοί μας.
Το μόνο τπου έχει αλλάξει είναι το ότι τουλάχιστον ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν βγαίνει πλέον διεθνώς και δεν μιλάει περί “διεφθαρμένου κράτους και πολιτών” (όπως έκανε κάποιος άλλος…).
Δυστυχώς, είτε από ολιγωρία, είτε επειδή οι κυβερνήσεις τους προηγούμενους μήνες ήθελαν να το παίξουν καλά παιδιά, χάσαμε ένα τεράστιο διαπραγματευτικό πλεονέκτημα: αυτό της απειλής αποχώρησης από την ευρωζώνη. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται (ή δύσκολο κι αν είναι στην εφαρμογή του, αφού απαιτούνται τεράστιες ικανότητες), οι απειλές και οι καλοστημένες μπλόφες είναι μέσα στο παιχνίδι της διπλωματίας.
Τότε όλοι οι “δανειστές” μας ήταν πλήρως απροετοίμαστοι. Πλέον, μέσα από τις δηλώσεις τους, είναι εμφανές πως είναι πλήρως προετοιμασμένοι ακόμη και για την GRexit και πως η αντιμετώπιση του οικονομικού κόστους μιας ελληνικής εξόδου από το ευρώ είναι πλέον καθαρά πολιτική απόφαση. Την οποία ο Σαμαράς τρέχει αυτή τη στιγμή να αποφύγει…