Εντάξει, δεν είχε να μας “πει” και πολλά η τελετή έναρξης των 30ων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων!
Ένα αλλοπρόσαλλο μείγμα από ήχους και εικόνες που δε συνδέονταν μεταξύ τους, μια όχι και τόσο πετυχημένη προσπάθεια να φανεί η παλιά και η νέα Βρετανία. Είδαμε και ακούσαμε από Μέρυ Πόππινς μέχρι Prodigy και Sex Pistols. Μέχρι και αποσπάσμα από την ταινία “Νότινγκ Χιλ” μας έβαλαν να δούμε!
Στα καλύτερα κατά την άποψη μας μόνο ο Μίστερ Μπίν και η “πτώση” της Ελισάβετ από το ελικόπτερο…
Αν και οι Ολυμπιακοί του 2004 μας στοίχισαν πολλά (πάρα πολλά και θα μας στοιχίσουν κι άλλα για πολλά-πολλά χρόνια), αν και τότε είχαν πειράξει τους κουλτουριάρηδες τα ντάτσουν με τα καρπούζια, ίσως θα έπρεπε να τους θυμίσουμε λίγα πράγματα απ’ τη δική μας τελετή το 2004, όπως το παρακάτω (κάθε λαός έχει την ιστορία του που είναι σεβαστή, αλλά τι να πεις, όταν έχεις 4000 χρόνια ιστορίας δεν βάζεις ταινίες να παίζουν – απλά δείχνεις την πολύχρονη ιστορία σου, “στριμώχνοντάς” την μέσα σε 2-3 ώρες γιατί είναι τεράστια….):