Για γέλια και για κλάματα

Το διαβάσαμε στο bluearena.gr, μας άρεσε και το αντιγράφουμε (να ξεκαθαρίσουμε ότι το blog είναι κίτρινων “διαθέσεων”, με τον Γηραιό η μόνη σχέση είναι οι συχνές διελεύσεις έξω από το Καυτανζόγλειο Στάδιο).

Αλήθεια ρε παιδιά, υπήρχε κανείς νοήμων άνθρωπος, ανεξαρτήτου ηλικίας, που να πίστευε πραγματικά ότι θα έπεφτε ο Αστέρας Τρίπολης; Όχι πείτε μου δηλαδή, για να μην περνάω τον εαυτό μου για έξυπνο, ή για βλάκα…

Εγώ προσωπικά, όταν άκουσα την απόφαση, δεν ήξερα αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω… Να γελάσω, διότι επαληθεύτηκαν όλοι όσοι έλεγαν και φώναζαν δυνατά τόσο διάστημα, ότι οι «προστατευόμενοι» του βρώμικου κατεστημένου, δεν ήταν ποτέ δυνατόν να τύχουν άσχημης αντιμετώπισης από τους «φίλους» και «συνοδοιπόρους» τους σ’ αυτή την άνευ προηγουμένου «φαρσοκωμωδία» που παίζεται, με θύματα, δυστυχώς, όσους δεν εμπλέκονται σε στημένα, συνομιλίες, deal κάτω από το τραπέζι, και όλα τα σχετικά…

Να κλάψω, όχι από στενοχώρια, διότι ελαχιστοποιήθηκαν οι πιθανότητες να παίξει στην Σούπερ-Λίγκα η μεγάλη μου αγάπη, ο Ηρακλής, αλλά για να ξεσπάσω με τον πιο ήπιο τρόπο την οργή, την αγανάκτηση και την αηδία που νιώθω εδώ και 6 μήνες, για τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στο δύσμοιρο χώρο του ποδοσφαίρου (και όχι μόνο)…Γιατί μ’ ενοχλεί που κάποιοι ανευθυνο-υπεύθυνοι, που δήθεν αποφασίζουν για το καλό του ποδοσφαίρου (τρομάρα τους), έπαιξαν τόσο καιρό με τις ψυχές χιλιάδων φίλων και οπαδών, που περίμεναν να δουν τι θα γίνει με την ομάδα που υποστηρίζουν.

Μάταια όμως, γιατί η τράπουλα ήταν «σημαδεμένη». Το αποτέλεσμα ήταν γνωστό εξ’ αρχής, και η καταδίκη, κάτι παραπάνω από σίγουρη…Και γι’ αυτό, μιλούν ξεκάθαρα τα γεγονότα, που δεν είναι και λίγα. Όλη η φίλαθλη κοινή γνώμη, γελάει μαζί τους. Τους φτύνει, όμως εκείνοι παίρνουν ομπρέλα, γιατί νομίζουν ότι βρέχει!!!

Τι είδαμε και τι ακούσαμε αυτό το διάστημα; Λόγια, λόγια, λόγια…Κούφια λόγια, χωρίς κανένα αντίκρισμα…Υποσχέσεις για κάθαρση, για ένα καλύτερο ποδόσφαιρο, πιο καθαρό, πιο τίμιο, πιο ανταγωνιστικό…Τι μας είπαν οι αρμόδιοι και «κλάψαμε» από τα γέλια; Ότι το μαχαίρι θα μπει βαθιά στο κόκαλο. Σιγά παιδιά, προσέξτε μην κόψουμε καμία παρανυχίδα και πονέσουμε!!!

Πoιο μαχαίρι και πoιο κόκαλο ρε αδέρφια; Ούτε το φτερό στην επιδερμίδα δεν έφτασε καν. Λοιπόν, μη μας δουλεύετε κύριοι, και μην παίζετε άλλο με την υπομονή και τα νεύρα μας, γιατί με όλα όσα συμβαίνουν (βλέπε κρίση, βάρβαρα μέτρα, απολύσεις, μειώσεις μισθών κτλ), το ποτήρι της οργής έχει ξεχειλίσει…Αιδώς Αργείοι!!! Σταματήστε τα παραμυθάκια, και σιωπήστε. Σιωπήστε από ντροπή, αν σας έχει απομείνει έστω και λίγη…

Εντάξει, τα καταφέρατε, χαρείτε τη μεγάλη σας νίκη. Γιορτάστε το. Καμαρώστε το προϊόν σας, που δεν είναι άλλο από ένα πρωτάθλημα για γέλια και για κλάματα. Με ομάδες Α, Β, Φ-Χ-Ψ κι Ωμέγα!!! Με ομάδες που τη μία πέφτουν, και την άλλη ανεβαίνουν κατηγορίες, σαν ασανσέρ. Με αποφάσεις που αλλάζουν ώρα με την ώρα για εξυπηρέτηση συμφερόντων, για να μη χαλάσουμε το χατίρι του «δικού» μας. Με νόμους που ισχύουν για μας, και όχι για τους άλλους. Τι να πω, και τι να πρωτοθυμηθώ. Έχουμε χάσει κυριολεκτικά τη μπάλα μ’ αυτές τις ομορφιές που ζούμε…

Να έρθουμε και στο δια ταύτα; Η πιο ιστορική ομάδα της χώρας, με ένδοξους αθλητικούς, κοινωνικούς, αλλά πάνω απ’ όλα ιστορικούς αγώνες, να απαξιώνεται, επειδή κάποιοι το θέλησαν, και το έβαλαν στόχο να τη σβήσουν. Να την οδηγήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα και να την «τελειώσουν». Όμως, πλανώνται οικτρά…

Γιατί για να πεθάνει ο γίγαντας Ηρακλής, ο Ημίθεος, αυτός που έχει μάθει στην ιστορία να παλεύει με θηρία και να τα κατανικά, αυτός που είναι γεννημένος για άθλους, δεν πεθαίνει τόσο εύκολα, δεν καταθέτει τα όπλα χωρίς να πολεμήσει. Και τα όπλα του, είναι το βαρύ του ρόπαλο και η ασπίδα. Στην προκειμένη περίπτωση, τα όπλα του Ηρακλή, είναι μονάχα ο κόσμος του. Οι χιλιάδες ταλαιπωρημένοι φίλοι του, που τον ακολουθούν πιστά και παντού, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που βάζουν οι «εχθροί» του…

Αν λυγίσουν ποτέ οι οπαδοί του, αν «πεθάνουν», μόνο τότε θα πεθάνει και η ιδέα αυτού του υπέρλαμπρου συλλόγου. Δηλαδή, ποτέ!!! Γιατί δεν θα τους αφήσουμε, γιατί δεν θα τους το επιτρέψουμε να γίνει. Με όποιο τίμημα…Σε όποιο βρώμικο, ύπουλο και ανίερο σχέδιό τους, θα είμαστε εμείς εκεί να τους το χαλάμε, θα γίνουμε ο χειρότερος εφιάλτης στα όνειρά τους…

Τώρα θα μου πείτε: «τι γίνεται»; «πού θα παίξουμε»; «τι θα κάνουμε»; Και θα έχετε απόλυτο δίκιο, σε όποιο ερώτημά σας. Η απάντησή μου είναι μία…Δεν θα αφήσουμε ποτέ την ομάδα να παλεύει μόνη της. Εμείς θα την αναστήσουμε, εμείς θα την κάνουμε και πάλι μεγάλη και περήφανη. Όπως περήφανοι είμαστε, πιστεύω, όλοι όσοι ασχολούμαστε με το «Γηραιό». Γιατί έτσι μάθαμε, γιατί αυτές είναι οι αξίες και οι αρχές μας. Γιατί έτσι απλά, γεννηθήκαμε και δε γίναμε Ηρακλής!!!

Ελλάδα, καληνύχτα…Πάω να κοιμηθώ, γιατί δε θέλω να βλέπω άλλα εγκλήματα, αδικίες, όργια και σαπίλα…Αφήστε με να ονειρευτώ, όπως μόνο εγώ ξέρω, τον Ηρακλή μου. Ελεύθερο, αυτόνομο, και δυνατό!!!

Μη με ξυπνήσετε ποτέ……

ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΑΚΛΗΣ!!!