Λόγω υψηλής ανεργίας και κρίσης ο Γιωρίκας αποφασίζει να αφήσει την πολυαγαπημένη του Ελλάδα, να πάρει τη Σουμέλα του και να μεταναστεύσει στον ευρωπαϊκό βορά.Πάει λοιπόν στην Φινλανδία, την οποία του συστήνουν ως χώρα με καλούς μισθούς, θαυμάσιο εθνικό σύστημα υγείας και παιδεία υψηλού επιπέδου (να εξασφαλιστούν και τα παιδιά…).
Με την άφιξή του εκεί βρίσκει δουλειά ως ξυλοκόπος. Του λένε πως με τα κατάλληλα εργαλεία και με λίγη θέληση μπορεί να χτυπάει μεροκάματο που είναι ίσο με έναν ελληνικό μηνιαίο μισθό. Πάει λοιπόν σε ένα κατάστημα και αγοράζει το πρώτο του πριόνι. Η μόνη ερώτηση που κάνει – γιατί τον ενδιαφέρει να ξοφλήσει γρήγορα τις ελληνικές τράπεζες που του έπιναν το αίμα τόσα χρόνια – είναι: “πόσα δέντρα θα μπορώ να κόβω καθημερινά;” για να λάβει την απάντηση από τον πωλητή “το λιγότερο 50-60 το οκτάωρο!”.
Την πρώτη μέρα γυρίζει από την δουλειά κατάκοπος.
-“Τι έκανες;” τον ρωτάει η σύζυγος.
– “Μόνο 6 έκοψα” της απαντά αυτός κατηφής.
-“Δεν πειράζει, είσαι νέος στη δουλειά, αύριο θα τα πάς καλύτερα” του λέει η σύζυγος.
Την δεύτερη μέρα γυρίζει από την δουλειά κατάκοπος.
-“Τι έκανες;” τον ρωτάει η σύζυγος.
– “Μόνο 8 δέντρα έκοψα” της απαντά αυτός κατηφής.
-“Δεν πειράζει, αύριο θα τα πάς ακόμη καλύτερα” του λέει η σύζυγος.
Επί μια βδομάδα ο Γιωρίκας γύριζε πτώμα με μικρή αποδοτικότητα στο ενεργητικό του. Και από λεφτά τίποτε! Ώσπου αποφασίζει να κατέβει στο Ελσίνκι, να πάει στο μαγαζί που του πάσσαρε το σκάρτο εργαλείο και να τους το πετάξει τη μάπα! Μπαίνει μέσα, εξηγεί το πρόβλημά του στον πωλητή και περιμένει μια πειστική απάντηση-δικαιολογία. Τότε ο πωλητής του λέει: “για να δούμε, τι μπορεί να έχει το μηχάνημα”, και τραβάει στα γρήγορα το κορδόνι για να να πάρει μπροστά η μηχανή του πριονιού.
Βροουουουουμ, ακούει ξαφνικά ο Γιωρίκας και γυρίζει και του λέει:
“Ώπα, ώπα, πως το έκανες αυτό;;;;”