Θέλουν οι εταίροι να μας σώσουν, αλλά εμείς είμαστε ηλίθιοι και δεν το θέλουμε; Αυτό καταλαβαίνω!
Είναι σαν εκείνο το ανέκδοτο, που σε σπρώχνει ο άλλος προς τον γκρεμό (αφού φυσικά πρώτα σε έχει πείσει ότι να κινηθείς προς τα εκεί) και μετά την ώρα που πέφτεις σου δίνει το χέρι του για να μη βρεθείς στο κενό.
Ας το πάρουμε είδηση: στην κατάσταση που είμαστε (και είμαστε αρχικά με δικές μας ευθύνες και στη συνέχεια με ευθύνες των ξένων) και με δεδομένη της πολιτική επιλογή για την πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν είναι δυνατό να ευημερήσουν ταυτόχρονα και οι αριθμοί και οι άνθρωποι! Η επιλογή είναι να ευημερήσουν πρώτα οι αριθμοί και (αν σωθεί κανείς) στη συνέχεια βλέπουμε.
Υπάρχει όμως πάντοτε και ο δρόμος της εξόδου, και δεν πάνε μετά να ….haircut όλοι αυτοί που βλέπουν φαντάσματα για λήξη στην κρίση με τον τρόπο που επελέγη!