Ο τίτλος του έργου του Edward Albee (στην εικόνα δεξιά) ταιριάζει απόλυτα με 
αυτό που συνέβη χθες στο ΠΑΣΟΚ. Χθες οι μάσκες έπεσαν, αφού είναι πλέον εμφανές ποιοι/ποιες είναι αυτοί που μέχρι χθες το μεσημέρι στις 2 παρά τέταρτο κυκλοφορούσαν στη χώρα και στην πολιτική της σκηνή με μοναδική τους προίκα τη λεζάντα και το λογότυπο του κυβερνώντος κόμματος και ποιοι είναι αυτοί που ΔΕΝ κολλάνε και δέχθηκαν να κατέβουν στις δημοτικές & περιφερειακές εκλογές.
αυτό που συνέβη χθες στο ΠΑΣΟΚ. Χθες οι μάσκες έπεσαν, αφού είναι πλέον εμφανές ποιοι/ποιες είναι αυτοί που μέχρι χθες το μεσημέρι στις 2 παρά τέταρτο κυκλοφορούσαν στη χώρα και στην πολιτική της σκηνή με μοναδική τους προίκα τη λεζάντα και το λογότυπο του κυβερνώντος κόμματος και ποιοι είναι αυτοί που ΔΕΝ κολλάνε και δέχθηκαν να κατέβουν στις δημοτικές & περιφερειακές εκλογές.
Γιατί αν θέλεις να το δεις λογικά το θέμα, όταν ο Πρωθυπουργός σου προτείνει κάτι και εσύ το αρνείσαι απλά και μόνο επειδή φοβάσαι (όχι τη Βιρτζίνια Γούλφ) αλλά το λαό, επειδή φοβάσαι το …μαύρισμα που θα εισπράξεις – για πολλούς λόγους αλλά κυρίως για την οικονομική πολιτική, τότε δεν κάνεις για πολιτικός! Πας στο σπίτι! Γιατί ειδικά για αυτές τις εκλογές αυτό που μετράει είναι το πρόσωπο, η “μούρη”, οι προσωπικές ικανότητες.
Και η άρνηση υποδεικνύει πως δεν έχεις τίποτε από όλα αυτά, σημαίνει πως έχεις ταυτίσει την πολιτική σου καριέρα όχι με τις προσωπικές σου ικανότητες και διεισδυτικότητα αλλά με ένα κόμμα το οποίο φοβάσαι και υπολογίζεις πως η …Βιρτζίνια Γούλφ θα το “τιμωρήσει” σε 2 μήνες.