Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ; ΓΙΝΕΤΑΙ;

Πολλές συζητήσεις γίνονται εσχάτως για το αν χάσαμε ή όχι κάποιες δυνατότητες που έχουμε στα πλαίσια της εθνικής μας κυριαρχίας, λόγω φυσικά της ελεεινής οικονομικής μας κατάστασης.
Διαβάστε ένα τμήμα άρθρου που βρήκα στο internet – το άρθρο αυτό επαναλαμβάνεται πολλές φορές αυτούσιο, χωρίς να αλλαχθεί ούτε μια λέξη του, σε πολλά sites οικονομικής και πολιτικής φύσης.
Εκτός αυτού, σε πολλά άλλα άρθρα είναι κοινά αποδεκτό πως ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να μας πετάξει έξω από την ευρωζώνη (άσχετα αν δεν το θέλει κανείς στην Ευρώπη επειδή θα καταρρεύσει το νόμισμα μέσα σε μια ώρα!). Παρά τις διάφορες “δημοσκοπήσεις” που γίνονται στη Γερμανία, με σκοπό να …ενισχυθεί το φρόνημα των φίλων μας των Γερμανών – που τους πληρώσαμε ΚΑΙ την ενοποίηση της χώρας τους, βάση των Συνθηκών που έχουμε υπογράψει ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ οι Ευρωπαίοι, οι μόνοι που μπορούν να μας πετάξουν έξω είμαστε ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι με αίτησή μας, κανείς άλλος.
Καμία συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με εξαίρεση τη Συνθήκη για ίδρυση της ευρωπαϊκής κοινότητας χάλυβα και άνθρακα, δεν εμπεριείχε ρήτρα για την αποχώρηση ενός κράτους-μέλους, μέχρι και τη Συνθήκη της Λισαβόνας η οποία προβλέπει την αποχώρηση (μονομερή ή…..





διαπραγματεύσιμη) ενός κράτους-μέλους. Οι πιθανοί λόγοι για τους οποίους συνέβαινε αυτό ήταν για να αποφευχθεί η αμφισβήτηση της δέσμευσης ενός κράτους-μέλους να τηρήσει αυτά που είχε συμφωνήσει, η αποτροπή μιας τέτοιας δυνατότητας, καθώς και για να αποφευχθεί η εκπόνηση μιας διαδικασίας αποχώρησης και των συνεπειών της.
Ο τρίτος λόγος, παρόλο που φαίνεται ασήμαντος, στην πραγματικότητα αποτελεί έναν κανονικό σκόπελο.

Για παράδειγμα, μια πιθανή αποχώρηση ενός κράτους-μέλους από την ΟΝΕ θα είχε ως συνέπεια:
α) τη δημιουργία ενός νέου νομίσματος ή την επαναφορά της παλαιότερης ισοτιμίας του κράτους-μέλους,
β) την επιστροφή των κεφαλαίων συνεισφοράς της αποχωρούσας εθνικής κεντρικής τράπεζας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και την επιστροφή των συναλλαγματικών διαθεσίμων που είχαν μεταφερθεί στο ευρωσύστημα
και 
γ) την πλήρη μεταβίβαση της νομισματικής κυριαρχίας πίσω στην αποσχισθείσα εθνική κεντρική τράπεζα, με όλες τις πρακτικές δυσκολίες και τις νομικές αβεβαιότητες που αυτή συνεπάγεται για εκκρεμείς πράξεις νομισματικής πολιτικής, ιδίως στην περίπτωση μονομερούς αποχώρησης.