1) να προχωρήσει σε νέο «σχέδιο Καποδίστρια» – πράγμα που με βρίσκει αντίθετο όπως και πολλούς άλλους, αφού το μόνο που θα συγχωνευθεί θα είναι τα χρέη των Δήμων. Στην Ημαθία η πρόταση/μελέτη Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης προβλέπει 3 Δήμους, ίσως 4 το ανώτερο, λόγω Βεργίνας.
2) να προχωρήσει σε νέο εκλογικό νόμο. Οι σκέψεις για την Ημαθία είναι να γίνουν 3 μονοεδρικές περιφέρειες (Βέροιας, Νάουσας, Αλεξάνδρειας) ενώ η 4η έδρα θα υπολογίζεται σε ευρύτερο περιφερειακό επίπεδο. Με αυτό θα ασχοληθούμε αργότερα.
Ως προς τις συνενώσεις τώρα, είναι δεδομένη η αρνητική στάση πολλών πολιτών στην περίπτωση αναγκαστικών συνενώσεων των υφιστάμενων δήμων του νομού Ημαθίας. Οπότε το ερώτημα είναι απλό (αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι δυνατή η εφαρμογή των παρακάτω στην περίπτωση των αναγκαστικών συνενώσεων που προωθούνται): το άρθρο 216 του Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων αναφέρει ρητά πως για να λάβουν οι δημοτικές αρχές σοβαρές αποφάσεις, μπορούν να διεξάγουν τοπικό δημοψήφισμα (παρ. 1). Απαιτείται δε υποβολή αίτησης για διεξαγωγή του τοπικού δημοψηφίσματος στο δημοτικό Συμβούλιο από το 1/3 των δημοτών – όταν πρόκειται για ένωση Δήμων ή Κοινοτήτων (παρ. 3) – ενώ το συμβούλιο υποχρεούται να προχωρήσει στην προκήρυξη του μέσα σε 1 μήνα. Τέλος, το αποτέλεσμα του τοπικού δημοψηφίσματος ΔΕΣΜΕΥΕΙ το οικείο συμβούλιο για την απόφαση που θα λάβει για το θέμα, πχ της συνένωσης του δήμου με άλλον δήμο (παρ. 6). Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και ψηφίσματα πολλών Δήμων που επικυρώνουν με τον πιο επίσημο τρόπο τη βούληση των Συμβουλίων να μην προχωρήσουν σε συνενώσεις. Το νομικό πλαίσιο για την τοπική δημοκρατία υπάρχει. Το ξέρουμε; Θα το χρησιμοποιήσουμε ποτέ ή θα αγόμαστε και θα φερόμαστε ανάλογα με τους σχεδιασμούς του καθενός; Θα κοιτάξουμε καμιά φορά και το πραγματικό συμφέρον του τόπου που ζούμε;
Όσοι πραγματικά δεν ξέρουν (ή κάνουν πως δεν ξέρουν) μπορούν να μάθουν περισσότερα αν διαβάσουν τον Κώδικα στο ΦΕΚ Τεύχος Α – Αρ. Φύλλου 114/08-06-2006. Αν και κάποιοι τον Κώδικα θα έπρεπε να τον έχουν ήδη διαβάσει, αν κόπτονται όπως λένε για το καλό του τόπου. Εκτός και αν όσα δεν μας συμφέρουν τα κάνουμε …γαργάρα!