Γιατί όπως έχουμε πει, δεν θα είστε γαϊδούρια! Όοοοσα και να είναι τα προβλήματα, όσα και να γυρνάνε από τα χαράματα στο μυαλουδάκι σας, μια “καλημέρα” θα τη λέτε πάντα, γιατί έτσι είναι το πρέπον αλλά και γιατί οι άλλοι ανησυχούν βλέποντας σας με την “καλημέρα” στο στόμα πρωϊ-πρωϊ!
“Πάει, χάζεψε ….” θα πείτε!
****************
Τι γίνεται με την ακρίβεια? Άρχισαν να βλέπουν πως ο κοσμάκης έφτασε στα όρια του και ξυπνάνε? Όλοι, άνευ εξαιρέσεων, από πολιτικούς (που τελικά την …. διαπίστωσαν) μέχρι δημοσιογράφους (που την πιστοποίησαν με κάθε είδους ρεπορτάζ). Οι τράπεζες, αυτά τα ευαγή ιδρύματα που μας πίνουν τα αίμα με το καλαμάκι, την έχουν διαπιστώσει εδώ και καιρό, αφού βλέπουν να λιγοστεύουν οι καταθέσεις για αποπληρωμές δανείων και να αυξάνονται οι κατασχέσεις σπιτιών και αυτοκινήτων. Αλλά αυτές δεν τις νοιάζει και πολύ: χρήμα να ‘ναι και σε όποια μορφή θέλει ας είναι! Τούβλα θα βρουν; Θα τα πάρουν! Λαμαρίνες θα βρουν; Θα τις πάρουν!
Το πρόβλημα αλλού είναι, και με βάζει σε εξαιρετικά ανήσυχες σκέψεις:
Αν ρίξετε μια ματιά στην πρόσφατη (τα τελευταία 200 χρόνια εννοώ) ιστορία, η βαλβίδα εξαέρωσης επικίνδυνων καταστάσεων (ακόμη και πιο αθώων από αυτήν που βρισκόμαστε σήμερα) ήταν πάντα οι μεγάλοι πόλεμοι ή μεγάλες επαναστάσεις των λαών! Το σκεφτόμουν χθες και έπαθα πλάκα. Το έψαξα και λιγάκι και διαπίστωσα πως στο τέλος τέτοιων περιόδων, πάντα ο πόλεμος ή μια μεγάλη επανάσταση ήταν η λύση. Η εύκολη λύση, γιατί αν θέλουν
Σκεφτείτε τι θα γίνει: ένας καλός γενικευμένος πόλεμος ή ένα ξεσήκωμα των λαών θα φέρει ισορροπία στα πράγματα αφού κάποια μύρια από εμάς θα χαιρετίσουν τον μάταιο τούτο κόσμο, κάποια άλλα μύρια θα σακατευτούν, κάποια θα χάσουν σπίτια, δουλειές, περιουσίες, κάποια ανοργάνωτα κράτη θα ρημαχτούν τελείως. Αποτέλεσμα: απλό! Γυρνάνε όλα στο μηδέν (ή σχεδόν όλα) και τρέχουν οι επιζώντες να ανασυγκροτηθούν και να ανασυγκροτήσουν κάθε τομέα. Και το χρήμα ξαναπέφτει στην αγορά, και οι δουλειές θα ξανανοίξουν, και η ανεργία θα εξαλειφθεί, και, και, και……
Φοβερή σκέψη που μακάρι να μην επιβεβαιωθεί, το κακό όμως είναι πως εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να ξεχνάμε εύκολα! Η μνήμη μας είναι σαν τη ram του υπολογιστή μας: κρατάει πολλά μέχρι να σβήσει το μηχάνημα. Δεν συγκρατεί τα σημαντικά, τα κακά, αυτά που πονάνε. Αυτά τα απωθεί ενστικτωδώς με μεγάλη ευκολία! Και για αυτό την πατάμε πάντα και κάνουμε πάντα τις ίδιες μαλακίες…..
(τεστ για να δείτε πόσο δίκιο έχω: σκεφτείτε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο, που έχετε να το δείτε χρόνια, είτε επειδή πέθανε, είτε επειδή πολύ απλά έχετε να το δείτε καιρό. Προσπαθήστε τώρα να φέρετε στο νου σας το πρόσωπό του. Είδατε; νομίζετε πως θυμάστε έστω και αμυδρά τα χαρακτηριστικά του! Τώρα βρείτε και δείτε μια φωτογραφία του. Είδατε; δεν θυμάστε σχεδόν τίποτε από τα χαρακτηριστικά του!δεν φταίτε εσείς, δεν το ξεχάσατε!, απλά η μνήμη σας το έχει σιγά-σιγά παραχώσει σε κάποια άκρη του μυαλού σας….)