Την έκφραση “ας προσέχαμε…” την ξέρετε όλοι!
Είδαμε έναν κυνικότατο και προκλητικότατο επιχειρηματία να τα χώνει σε εκπροσώπους του ελληνικού λαού, και αυτοί σαν κοτούλες να κάθονται και να τον ακούν, αντί να ξεψαχνίσουν λιγάκι το θέμα του ΟΤΕ (και όχι μόνο αυτό, αφού καλό θα είναι να ψάξει κάποιος πως ο δικηγόρος της δεκαετίας του ’80 έφτασε να είναι σήμερα ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Ελλάδα) και να δουν αν υπάρχουν ευθύνες κατά του κυρίου αυτού.
Όμως πως να μην κάτσεις προσοχή σε κάποιον ο οποίος – όπως έγραψε “το Ποντίκι” την προηγούμενη εβδομάδα – έκανε την δεύτερη μεγαλύτερη δημόσια εγγραφή τον πλανήτη; Πως να μην κάτσεις προσοχή σε κάποιον ο οποίος αν σήμερα του ζητήσεις λεφτά έχει να σου διαθέσει κοντά στα € 5.000.000.000 σε ρευστό;
Ναι αυτό που διαβάσατε, αν δεν προλάβατε να μετρήσετε μηδενικά, είναι 5 δις ευρώ!!!
Με ύφος 100 καρδιναλίων, και επειδή το ύφος αυτό το απέκτησε σε μια χώρα όπου οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους πολλούς που τρέχουν σαν παλαβοί για το μεροκάματο, ήρθε και μας είπε τι; Πως ό,τι έκανε το έκανε το καλό της εταιρίας του! Και μπράβο του, γιατί ο σωστός μανατζέρ την εταιρία του κοιτάει!Όμως πήγε εκεί και το έπαιζε και….. “θιγμένος” επειδή λέει θα ανησυχούν οι 72.000 εργαζόμενοί του τώρα που κλήθηκε στη Βουλή. Σωωωώπα!
Ίσως να τους ήρθε λιγάκι ξαφνικό, αφού είναι συνηθισμένοι σε τεμενάδες οι πολιτικοί μας, να τους μιλάει κάποιος έτσι! Έπρεπε να γίνει και αυτό για να καταλάβουν τι σημαίνει αδυναμία μπροστά στην παντοδυναμία. Για να καταλάβουν πως η ελεύθερη αγορά (που δεν είναι ελεύθερη αλλά ασύδοτη) θα τα παράγει αυτά τα φαινόμενα. Για να καταλάβουν πως το “κάνουμε πισωγυρίσμα όταν μιλάμε για αγορά προστατευμένη και μ
ε κανόνες” το λένε μόνο όσοι έχουν συμφέρον να μείνει η αγορά σε καθεστώς ασυδοσίας και χωρίς έλεγχο, πως το λένε αυτοί που έβγαλαν – όπως έβγαλαν (και δεν μιλάω τώρα για τον Βγενόπουλο) – τα άντερα τους σε βάρος των πολλών και έφεραν την κατάσταση σε αυτό το σημείο.
Όμως εμένα σαν πολίτη με θίγει η έλλειψη σεβασμού αν όχι στους 300,τουλάχιστον η έλλειψη σεβασμού στο χώρο. Γιατί το κυνήγι του χρήματος μπορεί να αλώσει τα πάντα (και κυρίως μπορεί να αλώσει χαρακτήρες και ανθρώπους).
Αλλά αυτά έτσι είναι: για να γίνεις κάτι σε αυτήν τη χώρα πρέπει να μετράς ψήφους, πολλές ψήφους! Και ο κ. Βγενόπουλος, με το αλαζονικό του ύφος, μετράει πλέον πολλές ψήφους και θα μετρήσει ακόμη περισσότερες αν αγοράσει και άλλες εταιρίες ή αν πατήσει και το πόδι του πλήρως στον Παναθηναϊκό. Γιατί ποιος θα τολμήσει να ελέγξει τον Πρόεδρο του μεγαλυτέρου Ομίλου Επιχειρήσεων στη χώρα; Ποιος θα τολμήσει να ελέγξει τον Πρόεδρο του Παναθηναϊκού;
(υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο, αυτό με τους 2 πόντιους, την τσαγιέρα και την ατμομηχανή. Ευκαιρία να το θυμηθούμε όλοι μας ξανά, τώρα που φαινόμενα όπως αυτό που είδαμε χθές θα ξεφυτρώνουν αριστερά και δεξιά συνεχώς από εδώ και στο εξής, όσο η αγορά θα παραμένει σε πλήρη και μόνιμη ασυδοσία)
Καλημέρα σας!