Επιστροφή στην πεζή και ζοφερή πραγματικότητα, μετά από μια διακοπή που έγινε επειδή έπρεπε.
——————-
Περίπου το ίδιο πράγμα θα συμβεί και στη γείτονα χώρα. Έχουν τεράστιο πρόβλημα με ένα γείτονα (όχι με εμάς, με την Αλβανία το ‘χουν και τους εντός Σκοπίων αλβανικής καταγωγής πολίτες τους), άρχισε και η φαγωμάρα μεταξύ τους για την κουτάλα και για την εξουσία – γιατί αν γίνει ο πετρελαιαγωγός και οι αμερικανικές βάσεις πολλοί θα φάνε πολλά, με πρώτους τους πολιτικούς που θα είναι καβάλα στα Σκόπια την περίοδο εκείνη – ήρθε και έδεσε το γλυκό.
Το πρόβλημα μεταβιβάζεται ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ, από την στιγμή που θα ανοίξει η όρεξη των Αλβανών να πάρουν ένα κομματάκι (30% περίπου μόνο!) της Σκοπιανής επικράτειας, αφού θα αλλάξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια, για χιλιοστή φορά από το 1991 και μετά.
Και αυτό δεν μας συμφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ πλέον. Αφού κάναμε τους …. μαλάκες με την Γιουγκοσλαβία που έγινε κομμάτια, τώρα απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή γιατί το πρόβλημα είναι ante portas (και γιατί διαλαλούμε παντού υπερήφανοι πως δεν επιθυμούμε αλλαγή συνόρων).
——————-
Ο κακός χαμός στα Σκόπια, αφού ο Γκρούεφσκι (ο πρωθυπουργός που στη φωτό δίπλα μοιάζει
με διαφήμιση αποφοίτου αμερικανικού πανεπιστημίου, πράγμα που είναι) το παίζει σκληρός εθνικιστής “Μακεδόνας” εν τω μέσω προεκλογικής περιόδου, κατηγορώντας άπαντες για ενδοτισμό (πρώτος του στόχος ο Πρόεδρος της γείτονος χώρας) βασιζόμενος στις πλάτες των Αμερικανών. Μυαλό δεν έβαλε ακόμη μετά το βέτο μας, δεν κατάλαβε πως οι πολιτικοί είναι παντού ίδιοι (òpos edò ètsi ke sto Amèrika) και τάζουν – τάζουν και στο τέλος πάπαλα!Το πρόβλημα είναι όμως και δικό μας, ελληνικό. Και όλα αυτά κάτι μου θυμίζουν, αφού αν ρίξουμε μια ματιά και στην δική μας ιστορία
θα δούμε πως τα περισσότερα προβλήματα και τις περισσότερες εθνικές τραγωδίες τις ζήσαμε όταν υπήρχε κρίση στα διεθνή και ταυτόχρονα φαγωμάρα στο εσωτερικό πολιτκό σκηνικό. Καλό θα είναι να θυμηθούμε τις εκλογές του 1920 στην Ελλάδα, όταν όλοι τα έβαλαν με τον Ελευθέριο Βενιζέλο την στιγμή που είχε την Σμύρνη στα χέρια του και τους “συμμάχους” στα πόδια του, και στο τέλος τον φάγανε και χάσαμε και Βενιζέλο (ευτυχώς για λίγα χρόνια) και Σμύρνη και τη Μικρασία (δυστυχώς για πάντα).Περίπου το ίδιο πράγμα θα συμβεί και στη γείτονα χώρα. Έχουν τεράστιο πρόβλημα με ένα γείτονα (όχι με εμάς, με την Αλβανία το ‘χουν και τους εντός Σκοπίων αλβανικής καταγωγής πολίτες τους), άρχισε και η φαγωμάρα μεταξύ τους για την κουτάλα και για την εξουσία – γιατί αν γίνει ο πετρελαιαγωγός και οι αμερικανικές βάσεις πολλοί θα φάνε πολλά, με πρώτους τους πολιτικούς που θα είναι καβάλα στα Σκόπια την περίοδο εκείνη – ήρθε και έδεσε το γλυκό.
Το πρόβλημα μεταβιβάζεται ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΑΣ, από την στιγμή που θα ανοίξει η όρεξη των Αλβανών να πάρουν ένα κομματάκι (30% περίπου μόνο!) της Σκοπιανής επικράτειας, αφού θα αλλάξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια, για χιλιοστή φορά από το 1991 και μετά.
Και αυτό δεν μας συμφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ πλέον. Αφού κάναμε τους …. μαλάκες με την Γιουγκοσλαβία που έγινε κομμάτια, τώρα απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή γιατί το πρόβλημα είναι ante portas (και γιατί διαλαλούμε παντού υπερήφανοι πως δεν επιθυμούμε αλλαγή συνόρων).
Οπότε θα πρέπει να στηρίξουμε αυτές τις εκλογές που κάνουν εκεί και να δώσουμε την στήριξή μας σε πολιτικούς που είναι (ή φαίνονται πως είναι) λιγότερο επικίνδυνοι και εθνικιστές από τον Γκρούεφσκι και την παρέα του. Είναι ΚΑΙ προς το συμφέρον μας γιατί πιθανόν θα λυθεί το πρόβλημα του ονόματος συντομότερα αλλά και θα διασφαλιστεί μια σταθερή κυβέρνηση και τα σύνορα του γείτονα…..