Τελικά υπάρχει ή όχι πρόβλημα με το έργο για την ηλεκτρική διασύνδεση μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου;
Το πρόβλημα είναι μόνο οικονομικής φύσης ή μήπως παίζει και κάτι άλλο; Μήπως το θέμα έχει και γεωπολιτικές διαστάσεις, που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα;;
Αν και στην αντιπολίτευση συμβαίνουν διάφορα, τελικά οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως να είναι το πολιτικό γεγονός του Αυγούστου.
Πρόκειται για εξελίξεις που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια ακόμη διάσπαση και σε ακόμη περισσότερες αποχωρήσεις – ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με 47 βουλευτές μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2023 και πλέον έχει 35.
Με πρόσχημα τη λειψυδρία αλλά και την “βοήθεια” για εξόφληση των χρεών που έχουν αρκετές ΔΕΥΑ, η ιδιωτικοποίηση του νερού στη χώρα μας προχωρά με γοργά βήματα.
Ο σχεδιασμός είναι ξεκάθαρος:
πριν από μια δεκαετία (και λίγο περισσότερο) αποφασίστηκε κι έγινε συστηματική καταγραφή σχεδόν του συνόλου των υδάτινων πόρων της χώρας. Στη συνέχεια άρχισαν (και συνεχίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα) οι “διαρροές” – στην ουσία οι βολιδοσκοπήσεις – για τις αντιδράσεις τόσο των πολιτών όσο και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Δίνουν και παίρνουν τις τελευταίες 72 ώρες τα σενάρια με το ποιος θα χτυπήσει πρώτος το Ισραήλ: το Ιράν ή η Χεζεμπολά (ή κάποιος άλλος συνεργαζόμενος με το Ιράν);
Και τα σενάρια αυτά αλλάζουν κάθε φορά που μια… προφητεία – που οδηγεί σε χάος τα χρηματιστήρια και τις τιμές – δεν βγαίνει.
Αυξάνονται οι ψίθυροι και οι “διαρροές” για το ενδεχόμενο να υπάρξει ένας νέος κύκλος απόσυρσης ΙΧ – παρόμοιος με εκείνον της δεκαετίας του 1990, με σκοπό (υποτίθεται) την ανανέωση του στόλου των ΙΧ που κυκλοφορούν.
Με τον μέσο όρο ηλικίας στην ΕΕ τα 13 έτη, στην Ελλάδα όπου ο αντίστοιχος μέσος όρος αγγίζει τα 17,5 έτη η απόσυρση φαντάζει μονόδρομος. Είναι όμως έτσι;;
Είναι από τις φορές που λες ότι το αρχαίο ελληνικό ρητό “μηδένα προ του τέλους μακάριζε…” (που είχε πει ο Σόλωνας για τον βασιλιά της Λυδίας, Κροίσο) έχει βρει την απόλυτη εφαρμογή του.
Κι αυτό γίνεται στις μέρες μας, 2570 χρόνια αργότερα και περίπου 9.200 χιλιόμετρα πιο μακριά από τα μέρη που … σύχναζαν ο Σόλωνας και ο Κροίσος.
Σήμερα συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από τη μέρα που η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο.
Πενήντα χρόνια κατοχής. Πενήντα χρόνια καταπάτησης του Διεθνούς Δικαίου. Πενήντα χρόνια από την 20η Ιουλίου του 1974, απ’ τη μέρα που οι Τούρκοι πάτησαν το πόδι τους στο Πεντεμίλι της Κερύνειας.
Προβλήματα που ολοένα και μεγαλώνουν φαίνεται πως αντιμετωπίζουν στην Αμερική οι Δημοκρατικοί λόγω της υποψηφιότητας του νυν Προέδρου Μπάιντεν και στις φετινές εκλογές.
Κι αυτό επειδή τα λάθη του Μπάινεν είναι πλέον πολλά και απανωτά, γεγονός το οποίο εκμεταλλεύονται οι αντίπαλοί του (λογικό επακόλουθο, τέτοια “στραβοπατήματα” περιμένουν όλοι σε εκλογές), που θέλουν να τον εμφανίσουν στους ψηφοφόρους ως εντελώς ακατάλληλο για τη θέση.
Η πρώτη κοινή εμφάνιση του νυν προέδρου των ΗΠΑ Μπάιντεν με τον πρώην πρόεδρο Τράμπ σε ένα ντιμπέιτ τελείωσε τα ξημερώματα της Παρασκευής 28/6 (ώρα Ελλάδας), με τους περισσότερους Αμερικανούς αναλυτές να τη χαρακτηρίζουν ως απογοητευτική τόσο σε γενικές γραμμές όσο και ειδικότερα.
Και οι δυο – ο πρώτος στα 81 και ο δεύτερος στα 78 του (τα δημοτολόγια μας υπενθυμίζουν ότι κανείς εκ των δυο δεν είναι … λυκόπουλο!), ξεκίνησαν την προσπάθειά τους να πείσουν τους Αμερικανούς ψηφοφόρους ότι πρέπει να επανεκλεγούν: ο πρώτος θέλει να μείνει στον Λευκό Οίκο και ο δεύτερος θέλει να επιστρέψει.
Μια από τις εκφράσεις – αξιώματα – αρχές που χρησιμοποιείται ευρέως στις διεθνείς σχέσεις (και τις καθορίζει) είναι το “pacta sunt servanda”.
Το οποίον σημαίνει σε απλά ελληνικά πως “τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται”.