Ετικέτα: Περισκόπηση

παραίτηση (η) [αρχ.] [-ης κ. -ήσεως | -ήσεις, -ήσεων]

1. η ηθελημένη εγκατάλειψη συγκεκριμένης θέσης, αξιώματος ή δικαιώματος: ~ από την προεδρία || δίνω / υποβάλλω την ~ μου || εξαναγκάζομαι σε ~ || δήλωση παραιτήσεως || ζητώ την ~ κάποιου || δέχομαι την ~ σου.
2. (συνεκδ.) έγγραφο με το οποίο δηλώνει κανείς επισήμως στην αρμόδια αρχή ότι εγκαταλείπει θέση, αξίωμα ή δικαίωμά του: έχω την ~ του στο γραφείο μου || σκίζω την ~ κάποιου || ~ από κληρονομικό δικαίωμα
3. (μεταφ.) η εγκατάλειψη (προσπάθειας, αγώνα, διεκδίκησης), συνήθ. Από απογοήτευση ή ηττοπάθεια: η ~ από τη ζωή || στα λόγια του διέκρινε μια ~ και βαθιά απογοήτευση.

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 1326

μιθριδατισμός (ο)

ο βαθμιαίος εθισμός του οργανισμού σε ολοένα ισχυρότερες δόσεις δηλητηρίου.
[ΕΤΥΜ.: μτγν < Μιθριδάτης / Μιθραδάτης / Μιθροδάτης (< αρχ. Μίθρας, περσικός θεός του φωτός βλ.λ.). Η λέξη αναφέρεται στον Μιθριδάτη ΣΤ’ (περ. 132-63 π. Χ.), βασιλιά του Πόντου, για τον οποίο οι παλαιότεροι ιστορικοί αφηγούνται ότι δηλητηρίαζε τον εαυτό του, χορηγώντας του βαθμιαίως αυξανόμενες (μη θανατηφόρες) τέτοιες ουσίες, μέχρις ότου απέκτησε ανοσία].

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 1102

Εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση

δοξασία (η)

[δοξασιών] αντίληψη που δεν θεμελιώνεται επιστημονικά αλλά αποτελεί προϊόν υποκειμενικής σκέψης και συνδέεται συνήθως με λαϊκές και πρωτόγονες (κυρ. μαγικοθρησκευτικές) παραδόσεις και πρακτικές: σε πολλά λαϊκά έθιμα επιβιώνουν πανάρχαιες ~ || ο εθνολόγος μας περιγράφει ποικίλες ~ πρωτόγονων φυλών.
ΕΤΥΜ: μτγν. <αρχ. δοξάζω, αρχική σημασία “πιστεύω, εκφέρω γνώμη”.

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 523

Εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση

αδολεσχία (η)

[αδολεσχιών] η υπερβολική σε μάκρος, φλύαρη και κουραστική ομιλία ΣΥΝ: πολυλογία, φλυαρία, βερμπαλισμός ΑΝΤ. λακωνικότητα. – αδολέσχης (αρχ) κ. αδόλεσχος (ο), αδολεσχώ ρ. [αρχ.] (-είς, …)

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 72

Εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση