Επήκοος, -ος, -ον
αυτός που ακούει κάτι με προσοχή, αυτός που ακούγεται.
κυρ. στη φρ. εις επήκοον (πάντων/όλων) (αρχ. φρ. εἰς ἐπήκοον) σε τέτοια θέση ή με τόση ένταση, ώστε να ακούγεται (συνεκδ.) φανερά, ενώπιον όλων: το διάβασε ~
σχόλιο λ. σύνθετος
[ΕΤΥΜ. αρχ. < ἐπ(ι) + -ήκοος (με έκταση του αρχικού φωνήεντος εν συνθέσει) < ακούω (πβ. υπ-ήκοος).
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 643
εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση
Εγκαίνια (τα) {εγκαινίων}
ειδική τελετή κατά την έναρξη της λειτουργίας εγκαταστάσεως, ιδρύματος, ή έργου: ~ νοσοκομείου / νέων γραφείων / θεάτρου / έκθεσης || η τελετή των ~
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 543
εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση
Αναπάλλω
ρ. μτβ [αρχ.] {παρατ. ανέπαλλα} (λογ)
1. (κυριολ.-σπάν.) παλλω, σείω (κάτι) προς τα πάνω ΣΥΝ. δονώ
2. (μεσοπαθ. αναπάλλομαι) σείομαι προς τα επάνω, ανατινάσσομαι ΣΥΝ. δονούμαι
3. (μτφ.) συγκλονίζομαι, δονούμαι από έντονη συγκίνηση ΣΥΝ. συνταράσσομαι, ανασκιρτώ
4. (η μτχ. αναπάλλων, -ουσα, -ον) που σείει η γη προς τα πάνω. – αναπαλμός (ο) [1844]
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 163
εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση
Ευήθης, -ης, ευήθες
{ευήθ-θους | -εις (ουδ. –η} (λογ.): αυτός που χαρακτηρίζεται από υπερβολική αφέλεια και αγαθότητα, που διακρίνεται για την ευπιστία και την ανοησία του.
ΣΥΝ: αγαθός, αγαθιάρης, αφελής, απλοϊκός εύπιστος, μωρός, μωρόπιστος, χαζός ανόητος
ΑΝΤ: έξυπνος, πονηρός, αετός – Ευήθως επιρρ. Ευήθεια (η) [αρχ.]
[ΕΤΥΜ.: αρχ. αρχική σημ. «καλόκαρδος, ενάρετος», < εὐ + ήθης < ήθος. Η σημερινή μειωτική σημασία είναι ήδη αρχ.]
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 687
εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση
Εφεκτικός, -η, -ό
αυτός που παρουσιάζει δισταγμό, που αμφιταλαντεύεται και εκφράζει επιφυλάξεις.
ΣΥΝ.: διστακτικός, επιφυλακτικός, αναποφάσιστος, αναβλητικός ΦΡ. ΦΙΛΟΣ. εφεκτικός φιλόσοφος καθένας από τους σκεπτικούς φιλοσόφους, οι οποίοι φρονούσαν ότι ήταν δυνατή η γνώση των πραγμάτων.
ΣΧΟΛΙΟ: 
λ. ἐχω.
[ΕΤΥΜ. μτγν. επέχω, «συγκρατώ, διστάζω»]
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 699
εάν θέλετε να λαμβάνετε κάθε πρωί ένα επίκαιρο σκίτσο του ΚΥΡ μπείτε ΕΔΩ & γράψτε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση