Κατηγορία: στήλες

Διχογνωμία (η) [1856]

η ύπαρξη αντίθετων γνωμών, η διάσταση απόψεων

ΣΥΝ. διαφωνία, αντιγνωμία ΑΝΤ. συμφωνία, ομοφροσύνη. Επίσης (λαϊκ.) διχογνωμοσύνη [μτγν.] – διχογνωμώ π. [μτγν.] {-είς…}.

[ΕΤΥΜ < μτγν. διχογνωμώ (-έω) < δίχο (<αρχ. δίχα, “σε δυο μέρη, χωριστά” < δίς) + γνωμώ < γνώμη]

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 517

Ήξεις αφήξεις: (λόγ.) για κάτι διφορούμενο, που στερείται σαφήνειας: οι δηλώσεις του ήταν ~ || οι χρησμοί της Πυθίας ήταν ~.

[ΕΤΥΜ. οι λέξεις αποτελούν τμήμα πασίγνωστου χρησμού του Δελφικού μαντείου, ο οποίος μπορούσε να ερμηνευτεί διττώς (ανάλογα με τη θέση του κόμματος) ως εξής:

(α) “ἤξεις, ἀφήξεις, οὐ θνήξεις ἐν πολέμω = θα φθάσεις, θα επιστρέψεις, δεν θα πεθάνεις στον πόλεμο”

(β) “ἤξεις, ἀφήξεις οὐ, θνήξεις ἐν πολέμω = θα φθάσεις, δεν θα επιστρέψεις, θα πεθάνεις στον πόλεμο”

Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της νέας Ελληνικής γλώσσας, Β΄ έκδοση, Γ΄ ανατύπωση 2006 εμπλουτισμένη – σελίδα 733