Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Οι παντελώς αδύναμοι Ευρωπαίοι (γιατί ο καθένας κάνει ότι θέλει και τον βολεύει στην εξωτερική πολιτική της – υποτίθεται – «ενωμένης» ΕΕ) έχουν αντιληφθεί πως η πολυφωνία που παρουσιάζουν έχει καταστήσει τους Τούρκους ως «βασικούς παίχτες» στο θέμα του προσφυγικού. Για το λόγο αυτό γλύφουν πατόκορφα τους γείτονες, είτε με δηλώσεις, είτε με κινήσεις διπλωματικο-πολιτικές, είτε με επισκέψεις.

Ευκαιρίας δοθείσης λοιπόν οι Τούρκοι ζητούν ανταλλάγματα κάθε είδους, χωρίς φυσικά να έχουν σκοπό να σταματήσουν να ζητάνε κι άλλα ενώ συνεχώς υπενθυμίζουν στους Ευρωπαίους ότι μείωσαν τις ροές προς την Ελλάδα (αποδεικνύοντας ότι αν θέλουν, μπορούν ακόμη και να τις σταματήσουν) να εφαρμόζουν τη συμφωνία στο σύνολό της.

ενώ ακόμη υπάρχουν κάποιοι που εμμένουν ότι το ευρώ και τα Μνημόνια είναι η μόνη λύση…

Αν τελικά επιβεβαιωθούν και επίσημα οι πληροφορίες για την «επίτευξη» συμφωνίας για περαιτέρω αύξηση κατά 1% του ΦΠΑ σε βασικά αγαθά, σε συνδυασμό με ασφαλιστικό και φορολογικό που θα έχουν πάρα πολλά «μείον» (όχι σε συντελεστές αλλά στο τελικό ποσό που θα απομένει στους ασφαλισμένους και στους φορολογούμενους), τότε θα μιλάμε για μια ακόμη… τεράστια διαπραγματευτική επιτυχία.

Με φόντο μια ρημαγμένη οικονομία, που σε 3 ημέρες έχει και επέτειο: κλείνει 6 χρόνια από την ημέρα που ο τότε πρωθυπουργός από το Καστελόριζο μας έλεγε τα μαντάτα…

(και να σκεφτεί κανείς πως οι Έλληνες αναμένουμε εδώ και αρκετά χρόνια να μπει αυτό το ρημάδι το 2^ο εξάμηνο του έτους “Χ” για να έρθει η… ανάπτυξη, ενώ από το 2010 και μετά έχουν περάσει 6 πρωθυπουργοί – συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιακών – και 8 υπουργοί Οικονομικών)

Αν υπάρχει ένα πράγμα που θα πρέπει να μας «μείνει» από την εμβληματική επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στη Λέσβο, αυτό είναι το μήνυμα που έστειλαν σε όλο τον πλανήτη ως ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου αλλά και στην Ευρώπη που έχει κλείσει στην ουσία τις πόρτες της και έχει «φορτώσει» το προσφυγικό στην Ελλάδα (που έχει τα δικά της τεράστια προβλήματα και προσπαθεί να αντιμετωπίσει ένα ακόμη).

Και όλα αυτά τη στιγμή που ο πόλεμος στη Συρία μαίνεται και στα συρο-τουρκικά σύνορα συνωστίζονται χιλιάδες ακόμη ξεσπιτωμένοι, για να γλυτώσουν από τον εμφύλιο (στον οποίο πλέον έχουν εμπλακεί διάφοροι και έχει λάβει χαρακτήρα περιφερειακής πολεμικής σύγκρουσης) και από το Ισλαμικό Κράτος.

Τελικά, είναι να απορεί κανείς για αυτά που συμβαίνουν με την… «αξιοποίηση» της κρατικής περιουσίας (που το κράτος δεν μπορεί, υποτίθεται, να αξιοποιήσει).

Μια ματιά στις ξένες εταιρίες – πολλές από τις οποίες είναι κρατικές – που αναφέρεται πως έχουν ήδη δείξει το ενδιαφέρον τους ή που αναμένεται να το δείξουν μόλις οι ίδιες κρίνουν επιχειρηματικά σκόπιμο, αρκεί για να καταλάβει κανείς την πραγματική (προστιθέμενη) αξία της περιουσίας που πάει προς πώληση, πχ. του λιμανιού της Θεσσαλονίκης ή των τρένων: ιταλικοί σιδηρόδρομοι, ρώσικοι σιδηρόδρομοι, COSCO, Alstom, Siemens, APM Terminals, International Container Terminal Services ICTS …

Η Επιτροπεία θα ζητά ολοένα και περισσότερα, ενώ το ξεπούλημα οδηγεί στο μηδενισμό των δυνατοτήτων να γίνουν παρεμβάσεις μέσα από τομείς που θα ήταν οι μοχλοί για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Τελικά, ποιος δουλεύει ποιον ακόμη δεν έχει γίνει αντιληπτό!

Γιατί;

– από τη μια είναι το κόμμα (μέσα από το οποίο αναδείχθηκε η Κυβέρνηση και ήταν αντίθετο με την πώληση των «ασημικών» της χώρας – αυτών που είχαν απομείνει από τα ξεπουλήματα των προκατόχων της)

Τις τελευταίες 2 ημέρες πολλά ακούγονται – στο 100% των περιπτώσεων είναι μούφες περιωπής – για το θέμα του χώρου φιλοξενίας προσφύγων έξω από την Αλεξάνδρεια. Ακούσαμε και ερωτηθήκαμε για διάφορα, που στην πλειονότητά τους είναι είτε αστεία είτε υποδεικνύουν ότι διακινούνται επίτηδες.

Ερωτηθήκαμε για διάφορα (με την ελπίδα, από πλευράς αυτών που ρωτούσαν, ότι κάτι παραπάνω θα γνωρίζουμε), και εμείς με τη σειρά μας ρωτήσαμε.

Αλλά επειδή η σχέση που έχουμε αναπτύξει βασίζεται στην παράθεση πραγματικών γεγονότων και όχι σε εικασίες ή κινήσεις – αναρτήσεις για λόγους εντυπωσιασμού, θα το πούμε και από εδώ μέσα: ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ.

Σάλος (και ορθά) έχει προκληθεί με τη δήλωση του Έλληνα υπουργού αναπληρωτή Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα λόγω της χρήσης του ονόματος Μακεδονία όταν αναφέρθηκε στα Σκόπια.

Ο υπουργός ζήτησε συγνώμη για το θέμα και σε ανακοίνωση μιλάει για «εκ παραδρομής λάθος» ενώ ο κυβερνητικός εταίρος Π. Καμμένος ζητάει την παραίτηση του (μέσω… twitter!!).

Από την άλλη έχουμε μια άλλη περίπου παρόμοια ιστορία, αυτό το ωραίο που είπε ο Κουμουτσάκος (και αυτός δημοσίως). Αναφερόμενος στο θέμα της Ειδομένης – στον ΣΚΑΙ – μίλησε για «no man’s land» λόγω της παρουσίας εκεί των προσφύγων, μια έκφραση που επίσης θα μπορούσε να αποφευχθεί. Γιατί αυτός ο όρος διπλωματικά είναι και ολίγον «πονηρός», γιατί αφήνει πολλά… κενά.

Αφού η εποχή που ζούμε είναι δύσκολη για τη χώρα και οι μέρες ιδιαιτέρως πονηρές, ας κοιτάξουν οι πολιτικοί μας στις δηλώσεις τους να είναι πιο προσεκτικοί, πιο «πονηρεμένοι» και κυρίως περισσότερο φειδωλοί.

Σε άλλον πλανήτη φαίνεται πως είναι το σύνολο των πολιτικών αρχηγών που συμμετείχαν στην πολύωρη σύσκεψη που έγινε στο Προεδρικό Μέγαρο. Σε μια στιγμή κατά την οποία απαιτείται εθνική συναίνεση και μάλιστα άμεσα και χωρίς όρους από κανέναν, για πολλές ώρες φάνηκε πως δεν είναι έτοιμοι να κάνουν κάτι.

Ακόμη και από τις δηλώσεις τους κατά την έξοδο από το Προεδρικό Μέγαρο, ώρες μετά, φάνηκε πως καθένας πήγε για να πάρει κάτι, κυρίως την επιβεβαίωση των θέσεών του. Ευτυχώς που κατάφεραν και έβγαλαν ένα κοινό ανακοινωθέν, έστω και χωρίς την υπογραφή κάποιων εξ αυτών που παραβρέθηκαν.

Θα το πάμε λίγο… χαλαρά, γιατί (ας πούμε) πως αυτά που έγιναν έγιναν έγιναν από κεκτημένη ταχύτητα – δεν θέλουμε να βάλουμε άλλα στο νου, αν και περνάνε ούτως ή άλλως.

Αυτή η χώρα στέκεται όρθια τα τελευταία 186 χρόνια όχι λόγω των ικανοτήτων των πολιτικών που έλαχε να την κυβερνήσουν αλλά ΚΥΡΙΩΣ λόγω της προσπάθειας που οι κάτοικοί της καταβάλλουν. Είναι άπειρες οι φορές σε αυτά τα 186 χρόνια που το Κράτος στάθηκε όρθιο και μπόρεσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες που κατά καιρούς δημιουργούνται χάρη στους Έλληνες που (παρόλο που γκρινιάζουν, και με το δίκιο τους!) το βοηθάνε να συνεχίσει.
Σε αυτόν εδώ τον τόπο λοιπόν, ειδικά σε δύσκολες συγκυρίες όπως αυτή που βρισκόμαστε, δεν χωράνε ούτε νοοτροπίες φασιστικές ούτε νοοτροπίες Ανατολικής Γερμανίας.
Σε αυτές τις τελευταίες θα σταθούμε λίγο.

Απότομη… προσγείωση για όσους ακόμη πιστεύουν πως η Δωροθέα είναι μαζί μας και κάνει «γύρισμα» στα οικονομικά ή στηρίζει την Ελλάδα στο προσφυγικό προκαλούν τα στοιχεία που γνωστοποιούνται σχετικά με τη Γερμανική οικονομία και τη χασούρα από μια πιθανή κατάρρευση του ευρω-οικοδομήματος.
Απότομη προσγείωση, γιατί δεν κοιτούν σε βάθος αλλά μόνο επιφανειακά τι συμβαίνει και τι δηλώνει η Γερμανίδα καγκελάριος.

Η Δωροθέα ούτε «γυριστή» την έκανε, ούτε τίποτε. Απλά συμπεριφέρεται όπως θα πρέπει να συμπεριφέρονται όσοι προσπαθούν να υπερασπιστούν το συμφέρον της πατρίδας τους. Και η Δωροθέα σε αυτό τα πάει μια χαρά, υπερασπίζεται το συμφέρον της Γερμανίας με εξαιρετικό τρόπο και με ελιγμούς/κυβισθήσεις που είναι αξιοζήλευτες.