Ο τίτλος δεν είναι καθόλου τυχαίος. Είναι τα λόγια παιδιού που πηγαίνει σε σχολείο του Δήμου Αλεξάνδρειας προς τον μπαμπά του, τις προηγούμενες μέρες, που έβρεχε.
Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας
Καλά τα είπε ο Υπουργός των Εξωτερικών στη συζήτηση στην Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής κατά τη συζήτηση της για την ψήφιση της συμφωνίας με τη Γαλλία, ότι πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Πρέπει να είμαστε όλοι μαζί, γιατί είτε στον πάτο – είτε στον αφρό, όλοι μαζί θα πάμε!
Αν ρωτήσεις ψυχιάτρους ή ψυχολόγους σχετικά με την πρώτη αντίδραση των ανίκανων (να σκεφτούν λογικά, να δράσουν και στο τέλος να συμπράξουν με άλλους), σχεδόν όλοι θα σου δώσουν την ίδια ακριβώς απάντηση:
“για τους ανίκανους πάντοτε φταίνε οι άλλοι και ποτέ ο εαυτός τους!”
Όταν έχουμε τον κάδο άδειο μπροστά μας και “αφήνουμε” τα σκουπίδια δίπλα, μετά δεν φταίει κανένας δήμαρχος, κανένας πρόεδρος και καμιά υπηρεσία καθαριότητας.
Εκλογές είχαν την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου στη Γερμανία και πλέον αλλάζει ένοικος στην καγκελαρία, αφού η Μέρκελ δεν κατέβηκε για να διεκδικήσει μια ακόμη θητεία.
Και μπορεί να μην τη γουστάρουμε γενικότερα, όμως 2 πράγματα οφείλουμε να τα παραδεχθούμε:
Η χρεωκοπία της χώρας και τα Μνημόνια (που θα υφίστανται μέχρι το 2060, τουλάχιστον) είχαν οδηγήσει στο πρόσφατο παρελθόν στο ξεπούλημα της πλειοψηφίας δεκάδων δημόσιων επιχειρήσεων, κάποιες από τις οποίες ήταν μονοπώλια και μπορούσαν να λειτουργήσουν με κέρδη (γεμίζοντας το Δημόσιο Ταμείο) και – κυρίως – προς όφελος της πλειοψηφίας των καταναλωτών.