Βρίθουν από τη λέξη “συνεργασία” οι ανακοινώσεις και τα δημοσιεύματα των τελευταίων ωρών που σχετίζονται με τη συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη (μια συνάντηση που έγινε στο πλαίσιο της Εβδομάδας Υψηλού Επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ).
Για το νερό τα έχουμε πει εκατοντάδες φορές από εδώ μέσα (με λίγο ψάξιμο στην Περισκόπηση θα δείτε ότι τα λέμε εδώ και 12-13 χρόνια). Το πράμα πάει προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, που δεν θα είναι άλλη από την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισής του, μέσα από μια διαδικασία που ήδη έχει αρχίσει.
Οι δηλώσεις Σκυλακάκη σχετικά με την τιμή του νερού και οι δηλώσεις Μητσοτάκη (λίγες ώρες αργότερα) δίνουν τον ρυθμό. Και μπορεί ο δεύτερος να προσπάθησε να “μαζέψει” κάπως τα πράγματα, τα γεγονότα όμως και οι λεπτομέρειες άλλα λένε…
Με 163 να ψηφίζουν την πρόταση μομφής που κατέθεσαν 99 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οδεύει προς έκτακτο συνέδριο και στη συνέχεια προς εκλογές για ανάδειξη νέου προέδρου (??).
Και όλα αυτά μετά από μια επική ψηφοφορία που διεκδικεί βραβείο, αφού ενώ όλοι είχαν συμφωνήσει τελικά να είναι μυστική (με φακελάκι και κάλπη) στο τέλος σχεδόν το 1/5 των μελών της Κ.Ε. ψήφισε …τηλεφωνικά!
Άλλαξε πάλι η ατζέντα στον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες ώρες.
Από εκεί που στις αρχές της προεδρίας Κασσελάκη (και για μεγάλο χρονικό διάστημα στη συνέχεια) το κόμμα έδινε μόνο ειδήσεις life style, πλέον το κόμμα δίνει μόνο “ειδήσεις” για την αντιπαράθεση του Κασσελάκη με τον Πολάκη.
Τελικά υπάρχει ή όχι πρόβλημα με το έργο για την ηλεκτρική διασύνδεση μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου;
Το πρόβλημα είναι μόνο οικονομικής φύσης ή μήπως παίζει και κάτι άλλο; Μήπως το θέμα έχει και γεωπολιτικές διαστάσεις, που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα;;
Με πρόσχημα τη λειψυδρία αλλά και την “βοήθεια” για εξόφληση των χρεών που έχουν αρκετές ΔΕΥΑ, η ιδιωτικοποίηση του νερού στη χώρα μας προχωρά με γοργά βήματα.
Ο σχεδιασμός είναι ξεκάθαρος:
πριν από μια δεκαετία (και λίγο περισσότερο) αποφασίστηκε κι έγινε συστηματική καταγραφή σχεδόν του συνόλου των υδάτινων πόρων της χώρας. Στη συνέχεια άρχισαν (και συνεχίζονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα) οι “διαρροές” – στην ουσία οι βολιδοσκοπήσεις – για τις αντιδράσεις τόσο των πολιτών όσο και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Δίνουν και παίρνουν τις τελευταίες 72 ώρες τα σενάρια με το ποιος θα χτυπήσει πρώτος το Ισραήλ: το Ιράν ή η Χεζεμπολά (ή κάποιος άλλος συνεργαζόμενος με το Ιράν);
Και τα σενάρια αυτά αλλάζουν κάθε φορά που μια… προφητεία – που οδηγεί σε χάος τα χρηματιστήρια και τις τιμές – δεν βγαίνει.
Σήμερα συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από τη μέρα που η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο.
Πενήντα χρόνια κατοχής. Πενήντα χρόνια καταπάτησης του Διεθνούς Δικαίου. Πενήντα χρόνια από την 20η Ιουλίου του 1974, απ’ τη μέρα που οι Τούρκοι πάτησαν το πόδι τους στο Πεντεμίλι της Κερύνειας.
Προβλήματα που ολοένα και μεγαλώνουν φαίνεται πως αντιμετωπίζουν στην Αμερική οι Δημοκρατικοί λόγω της υποψηφιότητας του νυν Προέδρου Μπάιντεν και στις φετινές εκλογές.
Κι αυτό επειδή τα λάθη του Μπάινεν είναι πλέον πολλά και απανωτά, γεγονός το οποίο εκμεταλλεύονται οι αντίπαλοί του (λογικό επακόλουθο, τέτοια “στραβοπατήματα” περιμένουν όλοι σε εκλογές), που θέλουν να τον εμφανίσουν στους ψηφοφόρους ως εντελώς ακατάλληλο για τη θέση.
Μια από τις εκφράσεις – αξιώματα – αρχές που χρησιμοποιείται ευρέως στις διεθνείς σχέσεις (και τις καθορίζει) είναι το “pacta sunt servanda”.
Το οποίον σημαίνει σε απλά ελληνικά πως “τα συμφωνηθέντα πρέπει να τηρούνται”.