Μέσα σε όλη τη δίνη που επικρατεί στην Συρία (από το 2011, δεν είναι χθεσινά η αναταραχή και ο πόλεμος!) υπάρχουν και εξελίξεις που περνάνε στα ψιλά. Όπως οι τελευταίες αεροπορικές επιθέσεις των Ισραηλινών κατά αεροπορικών βάσεων εντός του συριακού εδάφους. Οι βάσεις αυτές δεν ήταν τυχαίες. Ούτε ο χρόνος που έγιναν αυτές οι επιθέσεις είναι τυχαίος.
Στο μεγαλύτερο τμήμα της Συρίας τη στιγμή αυτή τα… κουμάντα τα έχουν ισλαμιστές. Όσο κι αν φόρεσαν κοστούμια, όσο κι αν έβγαλαν τα σαρίκια και ψαλίδισαν λίγο το μουσάκι, είναι ισλαμιστές. Οι οποίοι έχουν την ανοιχτή υποστήριξη της (επίσης ισλαμιστικής) Τουρκίας.
Οι αεροπορικές επιθέσεις των Ισραηλινών λοιπόν δεν είχαν ως στόχο μόνο τους ισλαμιστές της Συρίας. Είχαν ως στόχο και την παρεμπόδιση των τουρκικών σχεδιασμών για τη Συρία. Η οποία, κακά τα ψέμματα, είναι παραδομένη στον τουρκικό παράγοντα, ειδικό από τον Δεκέμβριο του 2024 και μετά.
Οι Τούρκοι πάντα λοξοκοιτούσαν προς τη Συρία. Είναι άλλωστε ένα από τα σημαντικά κομμάτια του Οθωμανικού παζλ που θέλουν να στήσουν πάλι. Στο πλαίσιο αυτό είχαν βάλει στο μάτι κάποιες αεροπορικές βάσεις, οι οποίες θα τους “παραχωρούνταν” από τη νέα συριακή “Κυβέρνηση”. Οι Τούρκοι είχαν επισκεφθεί κάποιες εγκαταστάσεις και ήταν να επισκεφτούν και άλλες.
Υπάρχουν σενάρια σύμφωνα με τα οποία οι Τούρκοι θα έχουν διπλό όφελος, αν μπορέσουν να βάλουν πόδι έστω σε μια αεροπορική βάση στη Συρία:
α. να αποκτήσουν κάποιου είδους έλεγχο στον εναέριο χώρο μιας τεράστιας έκτασης στη Μέση Ανατολή και στην ανατολική Μεσόγειο και ΚΥΡΙΩΣ
β. να ξεφορτωθούν τους ρώσικους S-400 που αποτέλεσαν την αφορμή για τις ΗΠΑ να τους πετάξουν από το πρόγραμμα των F-35 (κρατώντας τους όμως υπό τον άμεσο έλεγχό τους, χωρίς την ανάγκη να τους επιστρέψουν στη Ρωσία, άρα χαλώντας τη σχέση που έχουν με τον Πούτιν).
Οι Ισραηλινοί – θέλοντας να στείλουν σαφή μηνύματα στον Ερντογάν – ισοπέδωσαν τις εγκαταστάσεις αυτές, καθιστώντας σαφή δυο πράγματα:
1. ότι δεν πρόκειται να ανεχτούν τουρκικά παιχνίδια στα σύνορά τους
2. ότι οι τουρκικές διαβεβαιώσεις προς τις ΗΠΑ (ότι θα είναι καλά παιδιά, ειρηνοποιοί και εγγυητές της επόμενης ημέρας τη Συρίας) είναι κούφια λόγια.
Το αν η αντιπαράθεση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας θα ξεφύγει είναι άγνωστο. Από τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ τη μια ημέρα μέχρι τις δηλώσεις του ίδιου ανθρώπου λίγες ώρες αργότερα δεν μπορεί να βγει συμπέρασμα. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά είναι ότι η Τουρκία, βλέποντας το Ισραήλ να κάνει ότι έκανε, καταλαβαίνει πως “δεν την παίρνει” να κάνει του κεφαλιού της στην Ανατολική Μεσόγειο.