Σε μια ακόμη περιπέτεια μπαίνει η Τουρκία μετά από την σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου, του κύριου πολιτικού αντιπάλου του Ερντογάν.
Το καθεστώς Ερντογάν προχωρά σε … προληπτικές συλλήψεις ενόψει εκλογών, κατηγορώντας τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης για συμμετοχή (ως επικεφαλής της) σε εγκληματική οργάνωση με κερδοσκοπικό σκοπό, για δωροδοκία, απάτη καθώς και για παροχή βοήθειας στο κουρδικό PKK, το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση.
Ούτε ο χρόνος αλλά ούτε η συγκυρία είναι τυχαία: την Κυριακή ο Ιμάμογλου θα λάμβανε – ως αναμένονταν – χρίσμα για τις προεδρικές εκλογές του 2028. Και είναι σαφές πως αν υπάρχει κάποιος που ίσως να κέρδιζε τον Ερντογάν, αυτός θα ήταν ο Ιμάμογλου.
Το τουρκικό καθεστώς ξεκίνησε “μαλακά”: πρώτα έβγαλε άκυρο το πτυχίο πανεπιστημίου του Ιμάμογλου. Αν δεν έχει πτυχίο πανεπιστημίου κάποιος στην Τουρκία, δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για πρόεδρος τη χώρας.
Και συνέχισε με τη σύλληψη του καθώς και με τη σύλληψη ακόμη 100 και πλέον ανθρώπων (πολιτικών μικρότερου εκτοπίσματος, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων, πολιτών κλπ). Και ουδείς γνωρίζει που θα σταματήσει…
Ας έχουμε υπόψη ότι μιλάμε για μια Τουρκία στην οποία επί της ουσίας μια ολόκληρη γενιά έχει μεγαλώσει με Ερντογάν στην εξουσία και με παραμύθια για αναγέννηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – φυσικά έχει μεγαλώσει βλέποντας την επιρροή της Τουρκίας να αυξάνεται στο διεθνές πολιτικό σκηνικό.
Και όλα αυτά ενώ στις ΗΠΑ υπάρχει ένας Τράμπ που αμφισβητεί τους πάντες με κάθε δυνατό τρόπο και στην Ρωσία ένας Πούτιν που από το 2000 κυριαρχεί στην πολιτική ζωή. Είπαμε, ούτε ο χρόνος αλλά ούτε η συγκυρία είναι τυχαία.
Και κάτι για το τέλος, με όση δόση ειλικρίνειας θα μπορούσε να υπάρξει: το πράγμα θέλει προσοχή και ιδιαίτερη προσέγγιση.
Ας μην χαίρονται λοιπόν όσοι ανεγκέφαλοι νομίζουν ότι μια αναταραχή στη γείτονα και “φίλη” Τουρκία είναι απαραίτητα μια κατάσταση προς όφελος της Ελλάδας (γιατί αυτό είναι που πρέπει να μας ενδιαφέρει, το όφελος της Ελλάδας): μια ασταθής, αναθεωρητική και απειλητική Τουρκία είναι σίγουρα πιο επικίνδυνη από μια “σταθερή” υπό το καθεστώς Ερντογάν, αναθεωρητική και απειλητική Τουρκία…