Ruggero Leoncavallo – I PAGLIACCI / Κυριακή 14 Ιουλίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επταπυργίου 2024
Στον εσωτερικό αύλειο χώρο του Επταπυργίου επιστρέφει ο σημαντικός πια θεσμός της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Στα έξι χρόνια ζωής του έχει φιλοξενήσει μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα του ελληνικού καλλιτεχνικού χώρου, αλλά και της διεθνούς σκηνής.
Έργα και καλλιτέχνες διεθνούς αναγνώρισης σε ένα μοναδικό μνημείο συνθέτουν ένα παζλ που καλύπτει πολύ μεγάλο εύρος καλλιτεχνικών εκδηλώσεων (όπερα, αφιερώματα, βραδιές ποίησης και μουσικής, συναυλίες έντεχνης μουσικής).
Στοχεύει στην ανάδειξη του δυναμικού της Περιφέρειάς μας, καθώς και στην ουσιαστικότερη ένταξή τους στην τοπική καλλιτεχνική αγορά. Παράλληλα φιλοδοξεί να προσελκύσει κοινό από όλη την περιφέρειά μας, που ενδιαφέρεται για εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας, αλλά και να αποτελέσει τουριστικό πόλο έλξης, παρέχοντας βραδιές βιωματικής εμπειρίας μέσα σε ένα τόσο ξεχωριστό χώρο.
Φέτος ο καλλιτεχνικός προγραμματισμός χτίζεται γύρω από τη γυναίκα, τη γυναίκα των διαφορετικών τόπων και χρόνων, επιχειρώντας να φωτίσουμε διαφορετικές πλευρές της στο διάβα των αιώνων. Η γυναίκα ήταν πάντα κεντρικό πρόσωπο στην τέχνη. Η τέχνη την λάτρεψε, της συμπαραστάθηκε, την εξιδανίκευσε. Η μάνα, η σύντροφος, η δημιουργός, η καλλιτέχνης, θύμα αλλά και αγωνίστρια, η γυναίκα που καταπιέζεται και «απειλείται».
Σ’ αυτή την προσπάθεια συμμετέχει και η Περιφερειακή Ενότητα Ημαθίας η οποία προσφέρει στο λαό της Ημαθίας την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια από τις εκδηλώσεις αυτές εντελώς ΔΩΡΕΑΝ.
Μάλιστα για το λόγω αυτό, εξασφαλίζει και την ΔΩΡΕΑΝ μεταφορά προς και από τον χώρο της εκδήλωσης όλων των ενδιαφερομένων, με ναυλωμένο λεωφορείο.
Δηλώσεις συμμετοχής καθημερινά από σήμερα και έως και την Τετάρτη 5 Ιουνίου στο Γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας στην οδό Μητροπόλεως 44 (1ος όροφος) ή στα τηλέφωνα 2331350104 και 2331350103.
Εφ’ όσον υπάρξει συμμετοχή άνω του 50% της πληρότητας ενός λεωφορείου η μεταφορά θα γίνει με αυτό εντελώς ΔΩΡΕΑΝ. Διαφορετικά η μετακίνηση θα γίνει με ιδία μέσα.
Μετά το πέρας της ημερομηνίας δήλωσης ενδιαφέροντος, οι ενδιαφερόμενοι θα ενημερωθούν άμεσα για να παραλάβουν τις προσκλήσεις τους.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΟΠΕΡΑ
Ruggero Leoncavallo
«I PAGLIACCI»
Κυριακή 14 Ιουλίου
Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης
Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Βράνος
Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης
Διεύθυνση: Μαίρη Κωνσταντινίδου
Παιδική Χορωδία Ι.Ν. Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου
Διεύθυνση: Μαρία Μελιγκοπούλου – Ελπίδα Τσάμη
Σκηνοθεσία – Σκηνικά Αθανάσιος Κολαλάς
Κοστούμια: Πένυ Ντάνη
Χορογραφίες: Τατιάνα Παπαδοπούλου
Φωτισμοί: Σαράντος Ζουρντός
Canio: Mikhael Spadaccini
Neda: Μαρία Κωστράκη
Tonio: Armando Puklavec
Peppe: Αλεξανδρος Σταυρόπουλος
Silvio: Γιώργος Ιατρού
Σε συμπαραγωγή με την ΚΟΘ και το ΚΘΒΕ
Ένα από τα γνωστότερα πρώιμα έργα του ιταλικού βερισμού που αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή και εξακολουθεί να αποτελεί έργο ρεπερτορίου σε όλα τα μεγάλα λυρικά θέατρα. Η «γεμάτη» μουσική του Λεονκαβάλο αναδύεται σχεδόν φυσικά μέσα από τη δραματουργία του έργου και ενισχύει την τραγικότητα τόσο των χαρακτήρων όσο και της ιστορίας, που μακριά από τα δεδομένα του ρομαντισμού, σκύβει σε καθημερινά προβλήματα απλών ανθρώπων.
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ιστορία, παρακολουθεί τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών ενός περιοδεύοντος θιάσου της Commedia del Arte. Μπροστά μας εκτυλίσσεται ένα ψυχολογικό παιχνίδι, με φόντο ένα ιταλικό χωριό. Ο βίαιος χαρακτήρας του Canio και η ανάγκη της Nedda να ξεφύγει προς μια πλασματική ελευθερία, μέσω της αγκαλιάς ενός άλλου άνδρα, αποτελούν ένα εκρηκτικό συνδυασμό, που πυροδοτείται από τον Tonio, ένα χαρακτήρα που βρίσκεται εκεί για να καθορίσει την εξέλιξη της ιστορίας, ωθώντας τους πρωταγωνιστές στα όρια των αντοχών τους και οδηγώντας τους σε μια παρανοϊκή βουτιά.
Στην παραγωγή του Επταπυργίου μεταφέρουμε την ιστορία στη δεκαετία του 50΄. Μια περίοδο που ακόμα υπάρχει το «χρώμα» του ιταλικού νότου, που τα απόνερα του πολέμου εξωθούν ανθρώπους, όπως η Νέντα, σε δύσκολες επιλογές επιβίωσης και που ακόμα η ενδοοικογενειακή βία και το bulling όχι απλά δεν κατακρίνονται αλλά θεωρούνται δείγματα ισχύος και δημοφιλίας. Είναι μια περίοδος για την οποία ο θεατής έχει αναφορές και ως εκ τούτου μπορεί εύκολα να κατανοήσει, να αποκωδικοποιήσει και να σηματοδοτήσει τα σκηνικά μηνύματα.
Έρωτες, ζήλια, έμφυλη βία, εκδίκηση, ντύνονται με μερικές από τις γνωστότερες και πιο δραματικές μελωδίες οπερατικής μουσικής, γεμάτες πάθος, δημιουργώντας έτσι στιγμές βαθιάς συγκίνησης, που από την πρώτη τους παρουσίαση το 1891, στοιχειώνουν τραγουδιστές και θεατές και διαχρονικά ταξιδεύουν μέχρι τις μέρες μας και δένουν τόσο στενά με την τραγική κοινωνική πραγματικότητα κακοποίησης και το ολοένα και πιο διογκούμενο κίνημα του MeToo.