Έφυγε από τη ζωή στα 73 του ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Αν κάποιος ήθελε να χαρακτηρίσει τον Χαραλαμπίδη με 3 λέξεις, θα έλεγε τρεις λέξεις που αρχίζουν από Π: “ποντιάρα”, πατριώτης, ΠΑΣΟΚ.
Ο Χαραλαμπίδης ήταν αυτός που πρωτοστάτησε πριν από ακριβώς 3 δεκαετίες στο να αναγνωριστεί η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της ποντιακής γενοκτονίας από το ελληνικό κοινοβούλιο.
Ήταν αυτός που σε κάθε ευκαιρία μιλούσε για κάτι το οποίο λείπει από τον λόγο της συντριπτικής πλειοψηφίας των σημερινών πολιτικών: για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Για μια Ελλάδα που στο εσωτερικό θα πρόσεχε όπως ακριβώς πρέπει τους πολίτες της (δίδοντάς τους αξιοπρεπή δωρεάν Υγεία και Παιδεία, γρήγορη απονομή Δικαιοσύνης) και που στο εξωτερικό θα λειτουργούσε αυτόνομα μέσα σε ένα πλαίσιο συμμαχιών οι οποίες είναι – κατά τα ψέματα – αναπόφευκτες (δηλαδή για μια Ελλάδα που θα την ακολουθούσαν και δεν θα ακολουθεί).
Ήταν αυτός που πρώτος, μέσα από ομιλίες, συγκεντρώσεις, άρθρα και συνέδρια μίλησε ανοιχτά και χωρίς περιστροφές για τη λάθος πορεία που πήρε το ΠΑΣΟΚ από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και μετά – για αυτό λοιδορήθηκε και αμφισβητήθηκε όσο λίγοι.
Καθαρό πολιτικό μυαλό που δεν κρύβονταν ούτε μασούσε τα λόγια του, ο Χαραλαμπίδης δεν εισακούστηκε όταν έπρεπε και όσο έπρεπε (και αυτός, όπως άλλοι της ίδιας πάστας, σε όλα τα κόμματα). Η χώρα χάνει μια από τις φωνές λογικής που τόσο πολύ λείπουν σήμερα…