Ημέρα αναμέτρησης η σημερινή στη Βουλή. Όχι αναμέτρησης με τη στενή έννοια του όρου, αλλά με την ευρεία. Ημέρα ψηφοφορίας (με την οποία κλείνει η συζήτηση) για τον νόμο για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια η 15η Φεβρουαρίου.
Ο συγκεκριμένος νόμος δεν σχετίζεται με κάποια από τα πραγματικά μεγάλα προβλήματα της χώρας – η χώρα έχει σημαντικότερα προβλήματα να λύσει. Είναι όμως εμβληματικός, για μια σειρά από λόγους.
Για πολλούς λόγους.
Κακά τα ψέμματα: στη συγκεκριμένη ψηφοφορία θα αναμετρηθούν οι βουλευτές με τους ίδιους τους εαυτούς τους, με τα πραγματικά τους “πιστεύω”, με τις ικανότητές τους να ελιχθούν, με την δύναμή τους να χειραφετηθούν από κάτι που πιθανόν να τους περιορίζει, με τις προσωπικές τους φιλοδοξίες…
Εν αναμονή και της θέσης που θα κρατήσουν στην ψηφοφορία οι βουλευτές της Ημαθίας. Εκ των τεσσάρων βουλευτών οι τρεις είναι στο κυβερνητικό κόμμα ενώ ο τέταρτος ανήκει στο κόμμα του Βελόπουλου (και η ψήφος του θεωρείται ότι θα είναι αρνητική, λόγω τη γενικότερης στάσης του κόμματός του). Τι θα κάνουν οι άλλοι τρεις;; Άγνωστο – μπαίνουν πολλά στην εξίσωση που θα μπορούσε να βγάλει το αποτέλεσμα.
* το αξιοπρόσεκτο στην υπόθεση αυτή είναι ότι
- τον συγκεκριμένο νόμο τον έχει φέρει προς ψήφιση μια Κυβέρνηση ενός κόμματος κατά βάση συντηρητικού (που λοξοκοιτάει προς το κέντρο εδώ και 5 χρόνια τουλάχιστον και τα εντός του δεξιά εξοργίζονται),
- στα λεγόμενα “προοδευτικά” κόμματα έχει πέσει περονόσπορος και οι εσωτερικές διαφωνίες είναι σφοδρότερες από ότι μέσα στη ΝΔ,
- τα ακροδεξιά κόμματα έχουν συνασπιστεί (και στην πραγματικότητα δεν βλέπουν το νόμο αλλά τις ευρωεκλογές)
- ενώ το ΚΚΕ δείχνει να έχει βγει από τα νερά του.
Φυσικά υπάρχουν και εξωγενείς παράγοντες που θέλουν να έχουν λόγο στην ψηφοφορία και δικαίωμα παρέμβασης στην ζωή του καθενός (όπως η Εκκλησία), αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που πρέπει να ανοίξει για να συζητηθεί κάποια στιγμή.
σημείωση περί ταμπελών (αγαπημένο άθλημα στη χώρα μας): το να είναι κάποιος κατά ή υπέρ της θεσμοθέτησης αυτού του γάμου δεν τον κάνει αυτόματα “συντηρητικό” ή “προοδευτικό”. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με αυτό που λέμε “παλιά μυαλά” ή “φρέσκες ιδέες” – όπου υπάρχουν 80άρηδες που είναι φρέσκοι και 30άρηδες που είναι πιο μούχλες κι απ’ τη μούχλα…