Από το “Πιστεύω ότι θα φτάσουμε σε ένα μοντέλο υποχρεωτικής ασφάλισης της περιουσίας” που είπε ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη μέχρι το να θεσμοθετηθεί αυτή η υποχρέωση δε νομίζουμε πως ο δρόμος θα είναι μακρύς.
Υποχρεωτική ασφάλιση σπιτιών, αποθηκών, καταστημάτων κλπ κλπ προ των πυλών λοιπόν.
Και ΔΕΝ θα πρέπει να τρέφουμε (πάλι) την αυταπάτη ότι οι τιμές θα είναι χαμηλά! Ζούμε στη χώρα που τα περισσότερα πράγματα που σχετίζονται με την αγορά αφήνονται στην τύχη τους και στην … αυτορρύθμιση της αγοράς (που δεν έρχεται ποτέ).
Μια υπενθύμιση μόνο: στη χώρα που το “δημόσιο” λογίζεται ως κάτι το ξένο – γι αυτό και αρκετοί το καταστρέφουν με μανία και το βιάζουν κατά συρροή – η φράση “που είναι το Κράτος” μετά από κάθε πρόβλημα είναι το ψωμοτύρι στα χείλη των περισσοτέρων.
Είναι παράλογο να θέλουμε το Κράτος να είναι παντού. Είναι όμως λογικό να απαιτούμε το Κράτος να είναι δίπλα στον πολίτη, χωρίς εξαιρέσεις και αστερίσκους, όταν συμβεί κάποιο κακό. Είναι μεγάλη υπόθεση ο πολίτης να αισθάνεται ασφάλεια χωρίς να προσφεύγει αναγκαστικά σε ασφάλιση.
Οπότε, μέχρι να επισημοποιηθεί η ιστορία της υποχρεωτικής ασφάλισης της ιδιωτικής περιουσίας – γιατί αυτό θα γίνει – μένει να σκεφτούμε δυο πράγματα:
1) πόσο προετοιμασμένοι είμαστε ως ιδιώτες τώρα που μιλάμε (π.χ. έχουμε έναν πυροσβεστήρα στο σπίτι;;; τα ξερά κλαδιά στο εξοχικό είναι εκεί που πρέπει;; το σπίτι είναι όπως πρέπει ή το γεμίσαμε με προσθήκες και αλλάξαμε τα δεδομένα της στατικότητάς του;;)
2) πόσο θα αυξηθούν τα ασφάλιστρα από σήμερα – ή καλύτερα, πόσο αυξήθηκαν ήδη από την ώρα που ο πρωθυπουργός είπε φωναχτά τη… σκέψη του ώστε να αξιολογηθούν οι πρώτες αντιδράσεις του κόσμου.
Ένα ακόμη έξοδο έρχεται από το πουθενά για να μας στοιχειώσει. Το ζητούμενο είναι το πότε θα έρθει…
* να δούμε πότε θα τελειώσει το πανηγύρι με τη βολική για πολλούς λέξη “θεομηνία”. Θεός και μήνις δεν ταιριάζουν, δε συμβαδίζουν, δεν κινούνται παράλληλα. Εξαιτίας άλλων πραγμάτων – στα οποία ο Θεός δεν έχει συμμετοχή – προκαλούνται φυσικές καταστροφές.
