Μπορεί ο τρόπος με τον οποίο σήμερα οι αθλητές πηδούν πάνω από τον πήχη στο άλμα σε ύψος να μοιάζει «κοινότυπος» και «δεδομένος», κάποτε όμως δεν ήταν έτσι. Και τουλάχιστον μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 δεν τον ήξερε το ευρύ κοινό.
Αυτόν τον τρόπο (ή στυλ ή τεχνική, όπως θέλετε πείτε το) τον εξέλιξε και τον καθιέρωσε ο Ντίκ Φόσμπερι – το πλήρες όνομά του ήταν Richard Douglas Fosbury.
Ο Dick Fosbury «έφυγε» στις 12 Μαρτίου 2023 – λίγες ημέρες αφότου έκλεισε τα 76 του χρόνια. Το 1968, στους Ολυμπιακούς που έγιναν στην Πόλη του Μεξικό, είχε περάσει τα 2,24 μέτρα με τον τρόπο αυτό (ήταν και το δικό του προσωπικό ρεκόρ και ολυμπιακό ρεκόρ εκείνη τη στιγμή).
Κάποιοι δημοσιογράφοι στα μέσα της δεκαετίας του 1960 τον κορόιδευαν (κυριολεκτικά) για τον τρόπο που είχε επιλέξει να κάνει τα άλματά του, όμως είναι σίγουρο ότι το μετάνιωσαν πικρά αφού το Fosbury Flop – στα ελληνικά «παλμός Φόσμπερι» – άλλαξε την πορεία του αθλήματος.
Πλέον όλοι οι αθλητές και οι αθλήτριες έχουν εγκαταλείψει το άλμα με το πρόσωπο στραμμένο προς τον πήχη (τεχνική του δρασκελισμού ή την τεχνική του ψαλιδιού) και πηδούν με την πλάτη, αφού το κέντρο της μάζας τους είναι πιο κάτω από τον πήχη κι έτσι με την ίδια δύναμη σε σχέση με τον άλλο τρόπο μπορούν να πηδούν πιο ψηλά λυγίζοντας το σώμα (κάνοντας κάτι σαν αψίδα).
για την Ιστορία:
Α) ο Ιωάννης Κούσουλας αγωνίστηκε για τη χώρα μας στους Ολυμπιακούς του 1968 – ήταν 18 ετών τότε – και είχε έρθει 20ος, με άλμα στα 2,09 μέτρα
Β) το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα σε ύψος το έχουν ο Χαβιέ Στομαγιόρ με 2,45 μέτρα (από τον Ιούλιο του 1993) και ο Στέφκα Κωνσταντίνοβα με 2,09 μέτρα (από τον Αύγουστο του 1987)