Αυτόν τον όρο, το “χιονοστιβάδα”, χρησιμοποιεί μια ιταλική εφημερίδα για να καταδείξει το μέγεθος του σκανδάλου που έχει αποκαλυφθεί και ερευνάται στις Βρυξέλλες, στη λεγόμενη “πρωτεύουσα της Ευρώπης”.
Και μετά κάνει και αναφορά σε “κορυφή του παγόβουνου”.
Έπιασαν τα κρύα και οι Ιταλοί δημοσιογράφοι κάνουν τέτοιες αναφορές;;;;
Φυσικά και όχι! Απλά έχει πιάσει σύγκρυο πολλούς εκεί στις Βρυξέλλες.
Γιαυτό και η συμφωνία ανακωχής μεταξύ των κορυφαίων των δυο μεγάλων ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου, του Σοσιαλιστή Löfven (Pse) και του συντηρητικού Weber (Ppe).
Υπάρχει φόβος στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο – και φόβος υπάρχει όποτε δεν γνωρίζουμε τι μπορεί να αντιμετωπίσουμε ή όποτε γνωρίζουμε επακριβώς τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
(καταλαβαίνετε τι εννοώ….)
Όσο για την άλλη αναφορά;; Για την “κορυφή του παγόβουνου;;” Υπάρχει η υποψία – που ίσως δεν αποδειχθεί ποτέ – ότι τα εμπλεκόμενα μέχρι στιγμής άτομα (Καϊλή, Panzeri, Giorgi, Talamanca κλπ) δεν είναι παρά μόνο τα “μικρά ψάρια” σε μια ιστορία που φαίνεται πως έχει βάθος. Κι όλα γίνονται για να υπενθυμιστούν πολλά στα μεγαλύτερα ψάρια.
Η πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Metsola κάνει τις τελευταίες ώρες δηλώσεις για βαθιές μεταρρυθμίσεις, όμως πόσο εύκολο είναι να γίνει κάτι τέτοιο (αν υποθέσουμε ότι όλοι έχουν καλές προθέσεις) σε έναν τεράστιο γραφειοκρατικό μηχανισμό που φαίνεται πως σε αυτή τη φάση της υπόθεσης κινείται για λόγους αυτοσυντήρησης κι όχι επειδή έτσι πρέπει;;
Με χιλιάδες οργανώσεις, εταιρίες και μεμονωμένα άτομα να προωθούν στους μηχανισμούς των Βρυξελλών και του Στρασβούργου τα (ύποπτα) συμφέροντα διαφόρων χωρών και λόμπι, πόσο εύκολο είναι τελικά να γίνουν ριζικές αλλαγές και (κυρίως) τι διάθεση υπάρχει ώστε να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο χωρίς να κλονιστεί συθέμελα το σαθρό ευρωπαϊκό οικοδόμημα;;;
*κι όποιος πει ότι εξαιτίας του Κατάρ-γκέϊτ θυμηθήκαμε ξαφνικά ότι υπάρχει και η διεφθαρμένη ΕΕ, καλό θα κάνει να ανατρέξει σε αναρτήσεις προηγουμένων ετών…
* πάντως, από το δογματικό “μενουμευρώπη” μέχρι το πραγματικό “μένουμε στην Ευρώπη των λαών” ο δρόμος είμαι μακρύς – κάποιοι δε τον διανύουν παρέα με μια βαλίτσα γεμάτη με χαρτονομίσματα…
