Την ιστορία με τις υποκλοπές ή με τους υπό διερεύνηση χρηματισμούς τη γνωρίζετε οι περισσότεροι – δεν είναι ανάγκη να ξαναγράφονται τα ίδια και τα ίδια (αν και αποκαλύπτονται συνεχώς νέα στοιχεία και έρχονται στη δημοσιότητα νέα πρόσωπα).
Αυτό το οποίο είναι διαχρονικό είναι άλλο: οι ασάφειες και τα παραθυράκια. Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ή δεν έχετε διαβάσει την κλισέ (πλέον) έκφραση “οι διατάξεις δεν ήταν σαφείς και χρήζουν ερμηνείας”;;
Τα μόνα πράγματα που είναι πλήρως αποσαφηνισμένα είναι όσα επιτρέπουν σε ορισμένους να κινούνται στις σκιές και όσα εξασφαλίζουν ατιμωρησία και άτυπες ασυλίες.
Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά “ασαφή και χρήζουν ερμηνείας”. Με ερμηνευτικές εγκυκλίους, με διατάξεις, με νέους νόμους…
Οι σκόπιμες ασάφειες λοιπόν εξασφαλίζουν με αξιοζήλευτη … σαφήνεια ελεύθερο πεδίο για άσκηση πολιτικής, για άσκηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, για πράξεις που κινούνται στο όριο της νομιμότητας.
Και μην πει κάποιος ότι δεν έχουμε ένα σύστημα στο οποίο η ασάφεια βασιλεύει! Άλλωστε είναι μια κατάσταση που βολεύει όλους αυτούς που μπορούν να την εξαφανίσουν αλλά το μόνο που κάνουν είναι να…. διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για διαφάνεια και “καθαρούς λογαριασμούς” – απ’ τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, απ’ τη Γαύδο μέχρι το Ορμένιο κι απ’ τους Οθωνούς μέχρι τη Στρογγύλη και το Καστελόριζο.