Κρατήστε τα ακόλουθα για την εβδομάδα που ξεκινά αύριο (7/11/22), αφού αργά ή γρήγορα θα απασχολήσουν:
1 (εντός): τη συνέχεια στην ιστορία των υποκλοπών, μετά από το δημοσίευμα αθηναϊκής εφημερίδας (Documento) για παρακολούθηση τηλεφωνικών συνομιλιών υπουργών, βουλευτών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών.
Τα πράγματα είναι πολύ μπλεγμένα και το ξεκαθάρισμά τους ίσως να είναι καθοριστικό για τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας (παρότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών το συγκεκριμένο θέμα το έχει ως τριτο-τέταρτο, αφού υπάρχουν άλλα – όπως η ακρίβεια – που απασχολούν κι έχουν πιο “καθημερινή” διάσταση).
2 (εκτός): οι εκλογές της 8ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ. Φαίνεται ότι το κόμμα του προέδρου Μπάιντεν πάει για σίγουρη ήττα στη Βουλή των Αντιπροσώπων ενώ αναμένεται μάχη για να κρατήσει (τουλάχιστον) τη Γερουσία. Ο Τράμπ θα επιστρέψει από την πίσω πόρτα στην πολιτική ζωή της χώρας του – αν και δεν έφυγε ποτέ με τον διχασμό που έσπειρε.
Φυσικά οι εξελίξεις στην Αμερική (οι ψηφοφόροι της οποίας κοιτάζουν τα δικά τους καθημερινά προβλήματα – ενδεικτικά: εγκληματικότητα, οικονομία, αμβλώσεις – κι όχι για παράδειγμα τι συμβαίνει στην Ουκρανία ή στο Αιγαίο) δεν θα πρέπει να αφήνουν αδιάφορη την Ελλάδα, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε πολλούς…
3 κι επί τα αυτά: η έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO) του ΟΗΕ. Έγινε γνωστή κατά την έναρξη της συνόδου κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα (Cop27) στην Αίγυπτο.
Οι εκτιμήσεις της έκθεσης μας λένε πως έχουμε φτάσει “στα κόκκινα” σε τρία πολύ βασικά και απολύτως μετρήσιμα δεδομένα για τον πλανήτη: αύξηση της θερμοκρασίας, λιώσιμο των πάγων και αύξηση της στάθμης της θάλασσας, εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων πιο συχνά και σε πιο πολλές περιοχές του πλανήτη (ακόμη και σε μέρη που έως τώρα τα έβλεπαν στην τηλεόραση).
Για να καταλάβουμε το σημείο που βρισκόμαστε όσον αφορά τα υψηλά επίπεδα CO2 αρκεί ένα κομμάτι από μια δήλωση του γενικού γραμματέα του WMO Petteri Taalas: “Είναι ήδη πολύ αργά για πολλούς παγετώνες”.