Πλέον τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ για τη Διεθνή Κοινότητα στο ουκρανικό ζήτημα, αφού όπως ανακοινώθηκε από τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου στις 30 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί στη Μόσχα η τελετή υπογραφής προσχώρησης στη Ρωσική Ομοσπονδία των κατεχόμενων ουκρανικών περιοχών Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα.
Το πράμα πήγε με συγκεκριμένα βήματα, όπως ήταν αναμενόμενο:
– ένοπλες συγκρούσεις και ταραχές
– έκκληση από μερίδα κατοίκων για …σωτηρία
– εισβολή
– κατοχή
– αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού, όσο ήταν δυνατό (όχι μόνο δημιουργία προσφυγικών ροών αλλά και εξαναγκασμός, για να επιζήσουν, Ουκρανών που έμειναν στον τόπο τους να πάρουν ρώσικα χαρτιά)
– στημένα δημοψηφίσματα που θα φέρουν επιθυμητά για τον εισβολέα αποτελέσματα
– ενσωμάτωση στη χώρα που εισέβαλε
Αν αυτά σας θυμίζουν κάτι, δεν κάνετε κανένα απολύτως λάθος! Όλοι έτσι κάνουν – απλά η Ρωσία το έκανε πιο γρήγορα από άλλους.
Και τώρα ξεκινούν τα δύσκολα για όλους αυτούς που ακόμη πιστεύουν στο Διεθνές Δίκαιο: πως θα επαναφέρουν τις περιοχές αυτές στην προτέρα κατάσταση;;
Η Ρωσία έχει απειλήσει ότι θα χρησιμοποιήσει μέχρι και πυρηνικά όπλα για να υπερασπιστεί την εδαφική της ακεραιότητα. Και από αύριο (30/9/2022) αυτές οι συγκεκριμένες περιοχές θα είναι – σύμφωνα με τη ρώσικη οπτική – περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας…
Ποιος θα αποκαταστήσει την τάξη;
Και κυρίως, τι περισσότερο μπορεί να κάνει η Ευρώπη (που έχασε δεκάδες ευκαιρίες για να κάνει τη Ρωσία μέρος της και εταίρο), μια Ευρώπη που εκτός του ότι δεν έχει τη δύναμη για να επιβάλει κάποια πράγματα, κινδυνεύει να ψοφήσει στο κρύο ή για να κρατηθεί ζεστή πληρώνει πολλά περισσότερα σε άλλους προμηθευτές;;
σημείωση #1: τα ρώσικα σύνορα αργά ή γρήγορα θα κλείσουν. Είτε θα τα κλείσει η ίδια η Ρωσία κι ο Πούτιν είτε θα τα κλείσουν οι γείτονες της Ρωσίας
σημείωση #2: η ρητορική των Τούρκων αξιωματούχων (Ερντογάν, Ακάρ, Τσαβούσογλου) όσο πάει και χειροτερεύει. Ήδη μιλάνε για “σταγόνες που ξεχειλίζουν το ποτήρι”.
Και το κακό είναι πως το έχουν πάει τόσο μακριά το θέμα που οι δρόμοι είναι πλέον δυο:
- είτε θα κάνουν πραγματικότητα τις αυτοκτονικές τους τάσεις (δηλαδή θα εισβάλουν σε ελληνικό έδαφος)
- είτε κάποιος θα τους ρίξει από τη εξουσία για να σταματήσει κάπου εδώ το θέμα.
Και το δεύτερο δεν το θέλουν με τίποτε – προτιμούν να κάψουν τη χώρα τους παρά να χάσουν την εξουσία.