Η μια μετά απ’ την άλλη οι Κυβερνήσεις σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανακοινώνουν διάφορα μέτρα με σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, ώστε να περάσει όσο το δυνατόν πιο… ελαφρά και με λιγότερα ενεργειακά προβλήματα ο χειμώνας που έρχεται.
Αφού την τελευταία εικοσαετία (τουλάχιστον) ακολούθησαν τυφλά τις επιλογές της Γερμανίας που οδήγησαν στην εξάρτηση σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία, πλέον οι Κυβερνήσεις της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας αλλά και της ίδιας της Γερμανίας ανακοινώνουν σειρά μέτρων. Και έπονται κι άλλες…
Ανακοινώθηκαν μέτρα που ξεκινούν από το σβήσιμο των λαμπτήρων σε δημόσιους χώρους και κτίρια, συνεχίζονται με περιορισμούς στη χρήση κλιματιστικών και κεντρικών ή ατομικών θερμάνσεων ή στον καθορισμό ωραρίου που θα φωτίζονται οι βιτρίνες των καταστημάτων και φτάνουν μέχρι και στην απαγόρευση της θέρμανσης των… πισινών ή στο αυτόματο υποχρεωτικό κλείσιμο των εισόδων καταστημάτων που κλιματίζονται ή θερμαίνονται.
Κάποιοι δε το τερματίζουν, κόβοντας ακόμη και το ζεστό νερό σε δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς – αφού (ευτυχώς) εξαιρέσουν από το συγκεκριμένο μέτρο νοσοκομεία, κέντρα υγείας και μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων.
Φυσικά, όπως θα περίμενε κανείς, όλα αυτά τα μέτρα συνοδεύονται από πρόστιμα – αντί να ξεκινήσει (έστω και τώρα, την υστάτη ώρα) η δημιουργία μιας κουλτούρας εξοικονόμησης ενέργειας.
Ανάλογα με το σύστημα και με το πόσο τις “παίρνει” ή ανάλογα με το σκεπτικό (ώστε να μην χρεωθούν όλα στην εκάστοτε Κυβέρνηση της κάθε χώρας), οι αποφάσεις για τα κάθε είδους μέτρα για εξοικονόμηση ενέργειας είτε ψηφίζονται από τα Κοινοβούλια είτε απλά ανακοινώνονται.
Επίσης, πάνω στο τραπέζι δεν υπάρχουν μόνο τα μέτρα που αφορούν πράγματα όπως τα παραπάνω (που φαντάζουν “χωρίς σοβαρές επιπτώσεις”). Υπάρχουν συζητήσεις για προγραμματισμένες διακοπές ρεύματος αν χρειαστεί, για διακοπές στη λειτουργία μεγάλων βιομηχανικών μονάδων που είναι ενεργοβόρες, για επαναφορά της τηλεργασίας (όπως γίνονταν την εποχή που υπήρχαν οι καραντίνες).
Σε ορισμένες χώρες κάποια από τα μέτρα για εξοικονόμηση ενέργειας ήδη ισχύουν και σταδιακά θα προστίθενται κι άλλα. Σε κάποιες άλλες χώρες θα ισχύσουν από Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο, ανάλογα με τον καιρό.
Το “κερασάκι στην τούρτα” ήρθε μέσα στον Αύγουστο, με τα έντονα φαινόμενα λειψυδρίας και ξηρασίας καθώς και με τις (κερδοσκοπικές, όπως διατείνονται πολλοί) αυξήσεις στην τιμή του ήδη λιγοστού στην Ε.Ε. φυσικού αερίου.
Μεγάλα ποτάμια και λίμνες στην Ευρώπη έχασαν πολλά μέτρα από τη στάθμη τους – με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει για τις μεταφορές, την παραγωγή, την απασχόληση αλλά και την παραγωγή ενέργειας από την κατ’ εξοχήν ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που είναι τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Αν σε όλα αυτά συνυπολογιστούν η σχεδόν κάθετη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου (που φέρνει αύξηση και στην τιμή της μεγαβατώρας ηλεκτρικής ενέργειας) αλλά και η μείωση της αξίας του ευρώ έναντι του δολαρίου, τότε ο χειμώνας προβλέπεται δύσκολος για τα νοικοκυριά και η αντιμετώπιση του πληθωρισμού και της ακρίβειας (θα χρειάζονται περισσότερα χρήματα για να καλύψουν τις δαπάνες τους για ενέργεια) θα είναι αξεπέραστο εμπόδιο.
Οι Ευρωπαίοι πολίτες περιμένουν από τις Κυβερνήσεις τους να κινηθούν γρήγορα και αποτελεσματικά – μήπως και κάτι θα σπάσει σε αυτή την αλυσίδα και στο τέλος κάτι θα αλλάξει, ώστε τα “λεφτά του μήνα” θα εξακολουθήσουν να φτάνουν για 20-25 μέρες κι όχι για λιγότερες.
Δυστυχώς όμως είναι πολλές οι Κυβερνήσεις που αντί να έχουν πραγματικά παρεμβατικό ρόλο απλά κάνουν τους… τροχονόμους, μοιράζουν κουπόνια, pass, επιδόματα και βοηθήματα και στο τέλος ανερυθρίαστα το παίζουν ρυθμιστές!
Κι ένας θεός ξέρει για πόσο καιρό ακόμη θα αντέξουν οι Οικονομίες τέτοια πίεση (ενώ όλοι ξέρουμε ποιος θα πληρώσει στο τέλος το μάρμαρο)!!!