Η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί στην Μαδρίτη ξεκινά σε λίγες ώρες. Και αφήνοντας τις περιστροφές και τα πολλά λόγια, μπαίνουμε κατευθείαν στο… ψητό – έχουμε ασχοληθεί αρκετές φορές με το θέμα, τόσο με αναρτήσεις όσο και μέσα από τα podcasts της Περισκόπησης:
Η Τουρκία, ευθέως ή πλαγίως, παίζει να πει «θέλω και αποστρατικοποίηση του ανατολικού Αιγαίου για να συναινέσω στο να μπουν η Σουηδία και η Φινλανδία στο ΝΑΤΟ».
Θα συνδέσει δηλαδή ένα θέμα που καίει τους Αμερικάνους με ένα θέμα που καίει την ίδια, θα τα κάνει πακέτο και θα περιμένει.
(και ταυτόχρονα η Τουρκία δεν θα σταματήσει να αναζητά τρόπο ώστε να γίνει ό,τι έγινε και στην Κύπρο στα τέλη του 1967: ένα επεισόδιο που θα οδηγήσει σε πιέσεις από τρίτους για αποστρατικοποίηση, στα … πρότυπα των γεγονότων που οδήγησαν στην απόφαση της Χούντας να αποσύρει την Ελληνική Μεραρχία από το νησί το 1968, ανοίγοντας την πόρτα για την εισβολή το 1974).
Οι Σουηδοί και οι Φινλανδοί έχουν ήδη κάνει πίσω και έχουν ενδώσει σε ορισμένες απαιτήσεις του Ερντογάν. Και σίγουρα, αντί να τον διαολοστείλουν, θα τον χαϊδέψουν κι άλλες χώρες.
Οπότε λοιπόν άμεσα τίθεται το ερώτημα: «Μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε, όταν ο Ερντογάν ζητήσει ανταλλάγματα στο Αιγαίο για να δεχθεί στο ΝΑΤΟ την Σουηδία και την Φινλανδία;;».
Γιατί τα δύσκολα θα έρθουν όταν θα ξεκινήσουν τα «βρείτε τα!» για τα οποία γράφουμε εδώ και καιρό.