Οι περισσότεροι ακούμε και διαβάζουμε διάφορα το τελευταίο εικοσαήμερο (σχεδόν) για το τρένο που ξεκίνησε να κάνει τη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Αθήνα και δεν σταματάει πουθενά πλην της Λάρισας.
Και ακούμε και διαβάζουμε για… υποβαθμίσεις και για άλλα τέτοια ωραία, επειδή το συγκεκριμένο τρένο δεν κάνει στάση στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Πλατέος.
Άϊντε να δούμε πότε επιτέλους θα αρχίσουμε να βλέπουμε τη σύγχρονη πραγματικότητα και πότε επιτέλους θα σταματήσουν οι ανοησίες και τα πολιτικάντικα ή άλλα σορταρίσματα που σχετίζονται με κάτι που αφορά μια ιδιωτική εταιρία (η ΤΡΑΙΝΟΣΕ τέτοια είναι, να θυμίσουμε – αν ορισμένοι το έχουν ξεχάσει- ότι πουλήθηκε στα πρώτα μνημονιακά χρόνια) αλλά κυρίως σχετίζονται με κάτι που έχει να κάνει με τις σύγχρονες μεταφορές.
Παντού στην Ευρώπη υπάρχουν τρένα που εκτελούν εξπρές δρομολόγια μεταξύ μεγάλων πόλεων χωρίς να σταματούν σχεδόν πουθενά. Αφετηρία, μια – δυο στάσεις και τερματισμός. Αυτό άλλωστε είναι το σκεπτικό τέτοιων εξπρές δρομολογίων.
Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν κι άλλα δρομολόγια, τοπικά, προαστιακοί, περιφερειακά ή λιγότερο… εξπρές.
Όποιο σοβαρό άρθρο κι αν διαβάσετε θα δείτε την ίδια ακριβώς κατάληξη: θα γράφει ότι ο σιδηρόδρομος έχει μείνει πάρα πολύ πίσω στην Ελλάδα κυρίως
– επειδή δεν έπεσαν όσα λεφτά θα έπρεπε να πέσουν στους σιδηροδρόμους (εξαιτίας διαφόρων συμφερόντων)
– επειδή η χάραξη ήταν κάποτε τέτοια ώστε να μην θίγονται συγκεκριμένα πράγματα (κι ας ανέβαινε η γραμμή 300 φορές επάνω σε βουνά και λαγκάδια, επειδή δεν έπρεπε να θιγούν τα χωράφια στους κάμπους),
– επειδή οι πολιτικοί (μέσα σε ένα διάστημα 150 ετών) ενέδιδαν συνεχώς σε απαιτήσεις του κάθε τοπικού βουλευτή ή δημάρχου ή κοινοτάρχη.
Θα εξακολουθήσουμε να κάνουμε τα ίδια; Για να μείνουμε πάλι πίσω;
Μπορεί το συγκεκριμένο τρένο (όπως έχουμε ξαναγράψει) να μην είναι ό,τι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η βιομηχανία κατασκευής αμαξοστοιχιών. Μπορεί ο συγκεκριμένος τύπος να έχει βγάλει προβλήματα σε άλλες χώρες που δοκιμάστηκε στο παρελθόν. Όμως είναι ότι πιο σύγχρονο έχει να επιδείξει η συγκεκριμένη εταιρία (που έκρινε και αποφάσισε ότι πρέπει να το βάλει να κάνει το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη – Αθήνα κι αντίστροφα με μια μόνο στάση στη Λάρισα).
Έτσι όπως το πάνε κάποιοι, στο τέλος θα ζητάμε 300 εξόδους σε κλειστούς αυτοκινητοδρόμους (αν και είμαστε ήδη στις 200, επειδή ο Χ ή ο Ψ βουλευτής ήθελε να έχει έξοδο σε κάθε πόλη και χωριό της εκλογικής του περιφέρειας για να ικανοποιήσει τους ψηφοφόρους του) ή θα ζητάμε το αεροπλάνο Θεσσαλονίκη – Αθήνα να κάνει και μια στάση στο αεροδρόμιο στο Παλαιοχώρι, μετά στη Λάρισα, άλλη μια στη Θήβα και τέλος στο Βενιζέλος…
Φτάνει πια με τις ανοησίες, κουραστήκανε τα μυαλά μας τόσα χρόνια. Καιρός είναι πια να βλέπουμε την πραγματικότητα, με λίγο εύρος στο οπτικό μας πεδίο και σε βάθος χρόνου, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τόσο τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες όσο και την αναλογία κόστους / οφέλους.