Δυο πράγματα δεν μάθαμε από την περιπέτεια με τον κορωνοϊό το χειμώνα 2020-2021 και τώρα είμαστε αναγκασμένοι να τα ξαναζήσουμε τον χειμώνα 2021 – 2022.
α) ελλείψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μπορεί για κάποιους το θέμα να είναι ιδεολογικό, όμως το ΕΣΥ είναι θέμα εθνικό. Και οικονομικό φυσικά, απ’ την στιγμή που οι ελλείψεις πάνε να καλυφθούν για μια ακόμη φορά με προσφυγή σε ιδιώτες.
20 μήνες κλείνει η πανδημία και ακόμη συζητάμε το “αν”, το “πως” και κυρίως το “γιατί”. Η δωρεάν παροχή υπηρεσιών υγείας από το κράτος στους πολίτες είναι αγαθό. Δεν είναι ούτε εμπόρευμα ούτε μπίζνα για να τα κονομάνε κάποιοι.
…..
β) το χειμώνα 2020 – 2021 παρακαλάγαμε όλοι για ένα εμβόλιο, για ένα χάπι, για ένα φάρμακο. Κι όταν κάτι από αυτά ήρθε, οι ανεδαφικές αμφισβητήσεις δεν έχουν σταματημό (εδώ αμφισβητείται ο κορωνοϊός ως πραγματικό γεγονός, στα εμβόλια θα κολλούσαν;;).
Η ανικανότητα κάποιων να αντιληφθούν την πραγματικότητα, όπως επιστημονικά αποδεικνύεται, είναι η αιτία που σταδιακά επιβαρύνονται πάλι τα νοσοκομεία και πάλι κλινικές αλλάζουν χαρακτήρα ή κόβονται “κανονικές” ΜΕΘ, ώστε να χωρέσουν όσοι νομίζουν ότι ο κορωνοϊός είναι πλάκα ή συνωμοσία ή ένα απλό κρύωμα.
…..
Κι έτσι πάλι η Ιστορία επαναλαμβάνεται – όχι σαν φάρσα. Αλλά σαν τραγωδία, που καθημερινά μετρά ένα λεωφορείο νεκρούς και μια ζωή ψαλιδισμένη.