Σε αναμονή για τα μέτρα που θα εφαρμοστούν στα σχολεία της χώρας, που ανοίγουν στις 13 Σεπτεμβρίου, είναι γονείς και εκπαιδευτική κοινότητα.
Όσα γράφονται και ακούγονται μέχρι τώρα θα πρέπει σίγουρα να ενταχθούν στη σφαίρα των εικασιών και των γενικόλογων ανακοινώσεων, αφού έως τώρα το αρμόδιο υπουργείο δεν έχει εκδώσει κάποια επίσημη ανακοίνωση στην οποία περιγράφονται λεπτομερώς τα πρωτόκολλα που θα ισχύσουν για τη σχολική χρονιά 2020 – 2021. Εν αναμονή λοιπόν (όπως γράφει και μια ανακοίνωση του Υπουργείου) του πρωτοκόλλου του ΕΟΔΥ, όπου όλα θα προβλέπονται με λεπτομέρειες.
Πάντως δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που δημόσια έχουν εκφραστεί αρνητικά στην προοπτική να μην κλείνουν τα τμήματα όταν θα υπάρχει μαθητής ή μαθήτρια με κρούσμα.
Και αυτό επειδή:
1) όλη η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί σε ένα πράγμα: στο γεγονός ότι η μετάλλαξη “Δ” είναι πολύ πιο μεταδοτική από τις άλλες που έχουν εμφανιστεί έως τώρα.
2) από την αρχή της κορωνο-κρίσης τα σχολεία θεωρούνταν ως τα σημεία στα οποία η μετάδοση του ιού γίνεται εύκολα.
Φυσικά, μέχρι την ανακοίνωση των μέτρων που θα ισχύσουν όλα παίζουν τον ρόλο τους. Και βασικό ρόλο στο όλο σκηνικό έχουν οι εμβολιασμοί και η προετοιμασία για τηλε-εκπαίδευση.
Δυστυχώς – παρά τις διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων – αν το πράμα “στραβώσει” πολύ, τότε υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να δούμε για μια ακόμη χρονιά τηλε-εκπαίδευση και τις τάξεις έρημες. Το κλείσιμο ενός τμήματος/τάξης προβλέπεται (σύμφωνα με όσα έχει πει το υπουργείο) μόνο όταν εντοπιστούν επιβεβαιωμένα κρούσματα COVID-19 στο 50%+1 των μαθητών του σχολικού τμήματος. Δηλαδή αν δεν κολλήσουν οι μισοί μαθητές τα παιδιά θα πηγαίνουν στο σχολείο κανονικά και θα μπαίνουν στην τάξη!
Και τίθεται το ερώτημα: πόσο έτοιμοι είμαστε φέτος (μετά τις άσχημες εμπειρίες της διετίας που πέρασε) για ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Ή μήπως δεν είμαστε, γι’ αυτό και το παράλογο του θέματος (50%+1) για μη κλείσιμο των τάξεων;