Άνοιξε, σχεδόν σε όλες τις χώρες, μια “διπλή” συζήτηση: αν πρέπει να γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμός κι αν θα πρέπει τα εμβόλια που… “περισσεύουν” να αποσταλούν σε χώρες που σήμερα δεν μπορούν να τα αγοράσουν.
Και οι δυο πτυχές αυτές της ιστορίας έχουν έναν και μόνο σκοπό: τη διασφάλιση της σταδιακής επιστροφής σε μια καθημερινότητα απ’ την οποία βγήκαμε από τις αρχές του 2020.
Θέματα συνταγματικότητας μαζί με πολλά ερωτηματικά τίθενται το τελευταίο διάστημα σε πολλές χώρες (του λεγόμενου “πρώτου κόσμου”) σχετικά με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Εμβολιασμό αρχικά συγκεκριμένων ομάδων, όπως των υγειονομικών υπαλλήλων, και στη συνέχεια του συνόλου του πληθυσμού, αφού τα νέα για την πανδημία δεν είναι καλά ενώ οι φόβοι για επιδείνωση της υγειονομικής κρίσης από το φθινόπωρο και μετά αυξάνονται, λόγω των μεταλλάξεων.
Στο τραπέζι των συζητήσεων πολλά: ανθρώπινα δικαιώματα, συνταγματικές ελευθερίες, παραλληλισμοί με άλλους εμβολιασμούς που αν δεν γίνουν οδηγούν τον κόσμο εκτός δομών (π.χ. εμβόλια για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο), εργασιακά δικαιώματα, κίνδυνοι διαχωρισμού της κοινωνίας σε “εμβολιασμένους και μή”, είναι μερικά από αυτά που βάσιμα απασχολούν.
Απ’ την άλλη, όσο το κύμα αμφισβήτησης των εμβολίων έχει τη διάσταση που έχει, τόσο μεγαλώνει το αίτημα (από άλλες κοινωνικές ομάδες) τα εμβόλια που ήδη έχουν παραγγείλει διάφορες χώρες και παραμένουν αδιάθετα να σταλούν σε άλλες χώρες, φτωχές, που αδυνατούν να προστατέψουν τους κατοίκους τους.
Τα εμβόλια που έχουν παραγγείλει οι χώρες του “πρώτου κόσμου” είναι πολλά και με δεδομένη την άρνηση κάποιων κατοίκων τους να τα κάνουν (αλλά και τις επιφυλάξεις που μια άλλη μερίδα των κατοίκων τους εκφράζει, άρα αργεί να τα κάνει) τα εμβόλια αυτά σε λίγο καιρό θα αχρηστευτούν και θα πεταχτούν στα σκουπίδια.
Για το λόγο αυτό αναζητείται φόρμουλα ώστε τα εμβόλια αυτά (που δεν είναι και λίγα) να συγκεντρωθούν και να σταλούν σε χώρες που πραγματικά το έχουν ανάγκη – π.χ. της Αφρικής, στην οποία λιγότερο από το 3% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί.
Στην Αφρική, σύμφωνα με τα στοιχεία του Π.Ο.Υ., μέχρι τις 12 Ιουλίου 2021 μόλις το 2,91% είχε εμβολιαστεί για τον κορωνοϊό SARS-COV-2.
Και αυτό ανησυχεί τους πάντες (τους ορθώς σκεπτόμενους, εννοείται), αν αναλογιστούμε ότι με μια πτήση και 2-3 ανταποκρίσεις αεροπλάνων ο κορωνοϊός μπορεί να βρεθεί μέσα σε λίγες ώρες από μια χώρα της κεντρικής Αφρικής στο Παρίσι και μετά στη Σαλονίκη….
Το τι θα γίνει με τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς ΚΑΙ στη χώρα μας θα κριθεί μέσα στο επόμενο διάστημα.
Πάντως ήρθε πλέον η στιγμή που οι πολιτικοί θα πρέπει να λάβουν ΞΕΚΑΘΑΡΗ θέση που εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον (είτε με ξεκάθαρες αποφάσεις, αυτοί που είναι στην Κυβέρνηση – είτε με ξεκάθαρες δηλώσεις, αυτοί που είναι στην αντιπολίτευση) και όχι την κομματική ή την εκλογική τους πελατεία. Η ώρα για ψάρεμα ψήφων σε θολά νερά, για μισόλογα ή για αντιπολιτευτικές κορώνες έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί…