Κρατήστε δυο γεγονότα που φαινομενικά είναι ασύνδετα μεταξύ τους, όμως κάθε άλλο παρά τέτοια είναι:
1. Την επιστολή της Μόνιμης Αντιπροσώπου της χώρας μας στον ΟΗΕ, που απευθύνεται στον Γ.Γ. του Οργανισμού. Σε αυτή απορρίπτονται όλες οι τουρκικές θέσεις (που τις ανέφερε σε δική της επιστολή η Τουρκία, προ ημερών) ενώ ταυτόχρονα γίνεται αναφορά στις τουρκικές προκλήσεις αλλά και κινήσεις που θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη στην περιοχή μας.
2. Την ιστορία στην Τυνησία, που πυροδότησε μια σειρά από αντιδράσεις σε αρκετές χώρες – που είναι κοντά ή λίγο μακρύτερα από αυτήν. Χαρακτηριστικό πάντως παράδειγμα είναι η… “ευχή” που διατυπώθηκε από άλλη αραβική χώρα να μην αποτελέσει η αποπομπή της τυνησιακής κυβέρνησης και το κλείσιμο του Κοινοβουλίου την αφορμή για να επέμβουν στη χώρα “σωτήρες”. Γιατί από “σωτήρες”, άλλο τίποτε – και μάλιστα ισλαμιστές που έχουν “βάλει” και αλλού το χέρι τους.