Ένα – ένα, νοικοκυρεμένα. Έτσι έλεγε μια παλιά διαφήμιση, έτσι φαίνεται πως κινούνται οι κυβερνώντες για να … στρώσουν (υποτίθεται) την κατάσταση.
Μετά το “εργασιακό” νομοσχέδιο που ψηφίστηκε και θα φέρει “την επανάσταση” στα εργασιακά της χώρας γυρίζοντάς την πίσω τουλάχιστον 100 χρόνια, τώρα είναι σειρά του “ασφαλιστικού”.
Τα πρώτα στοιχεία λένε πολλά: ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι και σε αυτό το νομοσχέδιο εμπλέκεται ο Χατζηδάκης (μιλάμε για πολιτικό-τεφαρίκι, που με ότι ασχολήθηκε το πρόκοψε…).
Στη συνέχεια παρατηρούμε πως βασικό όχημα/αφήγημα στο επικοινωνιακό κομμάτι – γιατί κάπως πρέπει να σερβιριστεί στο πόπολο το νέο νομοθετικό “θαύμα” – είναι το δημογραφικό πρόβλημα.
Αντί να ενισχύσουν ΕΜΠΡΑΚΤΑ την οικογένεια και τις γεννήσεις στη χώρα, κάνουν (υποτίθεται) προσπάθειες να προσαρμοστεί η κατάσταση και στο ασφαλιστικό. Και αφήνουν ιδιωτικές εταιρίες να διαφημίζουν λύσεις (μη μου πείτε ότι δεν είδατε τη διαφήμιση!) ή κάνουν συνέδρια για τη γονιμότητα και την αναπαραγωγική αυτονομία στα οποία θα συμμετείχαν διάφοροι άσχετοι με απίθανες επαγγελματικές ιδιότητες (ευτυχώς τα συνέδρια τα πήραν – προσωρινά;; – πίσω).
Τι δεν καταλαβαίνουν οι πολιτικοί μας στο κομμάτι αυτό και δεν κάνουν κάτι άμεσα, είναι άγνωστο.
Αν πάμε λίγο παρακάτω θα δούμε διάφορα, και φυσικά το νέο σύστημα Επικουρικής Ασφάλισης. Από αυτά που ακούστηκαν είναι σαφές ότι το κόστος είναι πάρα πολύ μεγάλο. Αλήθεια, το κόστος του πειράματος ποιος θα το πληρώσει;; Μήπως κανά ταμείο που ήδη υπάρχει και στο οποίο θα μπει χέρι και σε αυτό;;
Ένα άλλο βασικό κομμάτι του νομοσχεδίου αφορά τη διαχείριση των χρημάτων των “κουμπαράδων” που θα δημιουργούνται. Γιατί από τα ολίγα που ειπώθηκαν, είναι φανερό πως τα λεφτά των ασφαλισμένων θα τζογάρονται. Κι αν οι αποδόσεις είναι καλές, έχει καλώς. Αν όμως είναι κακές, τι γίνεται;; Ποιος θα χρεώνεται τα σπασμένα;;;
Είναι προφανές ότι δεν μας έγινε μάθημα το πάθημα της δεκαετίας του 2000 με τα χρηματιστήρια και τα τζογαρίσματα τότε (και τις χασούρες – αν θέλουμε να μιλάμε με όρους πιάτσας και όχι με όμορφα λογάκια). Ούτε επίσης μας έγιναν μάθημα οι νόμοι του Κατρούγκαλου και άλλων πρυτάνεων που πέρασαν από τα αρμόδια υπουργεία.
Από το 1992 επιτράπηκε μέρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων να “επενδύεται” σε μετοχές και χρηματοοικονομικά προϊόντα – με την αιτιολογία ότι τα χρήματα των ασφαλισμένων “λίμναζαν” στις τράπεζες και δεν απέδιδαν κέρδη (και αυτό έργο πολιτικών ήταν όμως).
Με την πάροδο του χρόνου το ποσοστό αυτό αυξήθηκε, μπήκαν και κάτι ιδιώτες στο παιχνίδι, στο τέλος χάθηκε ο έλεγχος και μαζί με τον έλεγχο χάθηκαν και πάνω από 4.000.000.000 ευρώ (μη μετράτε μηδενικά, 4 δις ευρώ γράφει – και μάλιστα με τους πιο “συντηρητικούς” υπολογισμούς). Γιατί στο μεταξύ ήρθε και το κούρεμα των ομολόγων (τις θυμάστε τις επενδύσεις σε παράγωγα, μετοχές και ομόλογα;; Μεγάλη επιτυχία!!!)
Δυστυχώς έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς που
– που δεν έχουν επαφή με την κοινωνία,
– που όταν είναι στην Κυβέρνηση δεν ιδρώνει το αυτί τους για το τι θα γίνει σε περίπτωση στραβής (αφού ξένα λεφτά θα είναι κι όχι δικά τους ενώ πάλι θα βγει κάποια διάταξη που θα απαλλάσσει τους πάντες από τις ευθύνες τους)
– που προεκλογικά ή όταν είναι στην αντιπολίτευση λένε ότι θέλουν επειδή είναι απολύτως σίγουροι ότι δεν θα διωχθούν για εξαπάτηση των ψηφοφόρων/πολιτών
και στο τέλος τη νύφη την πληρώνουμε όλοι μας (εμείς και τα παιδιά μας) και αυτοί θα είναι πάντα στον αφρό!
Οι ασφαλισμένοι λόγω αποφάσεων όπως αυτές για το νέο “ασφαλιστικό” θα χάσουν τα λεφτά τους – είναι νομοτελειακό. Και με τη χασούρα (που έχει υπάρξει στο παρελθόν, τη ζήσαμε) κινδυνεύει και το μέλλον των παιδιών των ασφαλισμένων, οι σπουδές τους, οι ζωές τους.
Οι πολιτικοί μας (κάθε χρώματος) εγγυώνται εγγράφως και με υπογραφή ότι αν κάτι πάει στραβά θα αποπληρώσουν οι ίδιοι προσωπικά ή τα παιδιά τους (αν αυτοί δε ζουν) τη χασούρα;; Γιατί τζόγο με τα λεφτά των άλλων, χωρίς να χρειάζεται να απολογηθούμε αργότερα, όλοι ξέρουμε να κάνουμε…!!!