Στην πρωτεύουσα της Κύπρου, στη Λευκωσία, θα βρεθεί τη Δευτέρα ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για συνομιλίες με τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, ενόψει της πενταμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό που θα γίνει τον Μάρτιο.
Το Κυπριακό βρίσκεται σε μια “κρίσιμη καμπή” (όπως αναφέρουν αυτοί που γνωρίζουν καλά τα παρασκήνια), με τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους να έχουν ξεφύγει τελείως και να κινούνται “χωρίς φρένα” προς την κατεύθυνση της πλήρους ανεξαρτητοποίησης των κατεχομένων.
Το υποχείριο της Άγκυρας στην περιοχή, ο Ερσίν Τατάρ (που είναι υποτίθεται “πρόεδρος” του ψευδοκράτους), έσπευσε να προλάβει τις εξελίξεις και να δηλώσει πως η τουρκοκυριακή πλευρά θέλει να υπάρξει αναγνώριση της “κυριαρχίας” της και πως αν δεν υπάρξει λύση τότε το βόρειο τμήμα του νησιού (δηλαδή τα κατεχόμενα, που τα αποκαλούν “ΤΔΒΚ”) θα συνεχίσει την πορεία του και θα επιδιώξει και τη διεθνή αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο από την Κυπριακή Δημοκρατία κράτος.
Όλα αυτά, συν το γεγονός ότι οι Τούρκοι δυναμιτίζουν τις συνομιλίες πριν καν αρχίσουν, δείχνουν πως Ελλάδα και Κύπρος δεν πρέπει να περιμένουν τίποτε απολύτως από αυτή την Πενταμερή – γιαυτό και η επίσκεψη Δένδια στο Λονδίνο το προηγούμενο διάστημα, μήπως και αναστραφεί το κλίμα.
Άλλωστε αυτό που θα πρέπει να υπάρχει στο μυαλό της ελληνικής πλευρά θα είναι κάτι που είχε πει ο μακαρίτης ο Πρόεδρος της Κύπρου Τάσος Παπαδόπουλος, όταν είχαν προσπαθήσει να τον πιέσουν για να αποδεχθεί η ελληνοκυπριακή πλευρά το σχέδιο Ανάν, το 2004.
Στο ιστορικό του διάγγελμα της 7ης Απριλίου 2004 τα είχε πει όλα με 36 λέξεις, τόσο όσον αφορά το που πάει το πράγμα όσο και τι πρέπει να περιμένουμε συνεχώς από την διαχρονικά αναξιόπιστη και επιθετική Τουρκία: “Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω ‘κοινότητα’ χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.”