Αργά το βράδυ, μετά τις 2 ώρα Ελλάδας της Παρασκευής 11/12 τελείωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το οποίο ήταν σκέτη απογοήτευση.
Η Ελλάδα δεν πήρε τίποτε περισσότερο παρά κάτι δεσμεύσεις της πλάκας, ότι ο Μπορέλ θα το… ψάξει το θέμα και θα φέρει στο επόμενο Συμβούλιο προτάσεις. Δηλαδή, ότι έγινε τον Οκτώβρη έγινε και τον Δεκέμβρη του 2020: αναβλητικότητα και χάϊδεμα των Τούρκων.
Η σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν μια ξεκάθαρη ήττα και όλα τα άλλα που θα ακούσετε από τα κανάλια είναι βλακείες. Ο Μητσοτάκης – στο ίδιο μοτίβο που και οι προηγούμενοι ακολουθούσαν, ήταν απελπιστικά άφωνος και από ότι φαίνεται δεν έκανε τίποτε ώστε να στριμώξει με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο της Μέρκελ και την παρέα της.
Ούτε καν απειλήσαμε ως χώρα με βέτο, π.χ. στην απόφαση για το νέο πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο και το Ταμείο Ανάκαμψης. Έμεινε ο δικός μας σε ένα σχόλιο για τα “αν” και τα “αλλά” της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και στο τέλος απλά εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του, για συμφωνίες που δεν κρατούνται…
Ο Ερντογάν, χάρη στις πλάτες της Γερμανίας (και στην υποστήριξη και άλλων, όπως των Ιταλών ή των Ισπανών) αλλά και στη στάση π.χ. της Γαλλίας ή της Αυστρίας (που προφανώς έμειναν ικανοποιημένες από όσα αναφέρονται στο τελικό κείμενο συμπερασμάτων), πήρε παράταση μέχρι τον Μάρτιο να δρα ανενόχλητος.
Και μάλιστα με ταυτόχρονη ενίσχυση του οπλοστασίου του – πχ οι Γερμανοί την κάνουν τη δουλίτσα τους και συνεχίζουν το πρόγραμμα ενίσχυσης της Τουρκίας με υποβρύχια.
Αυτό λοιπόν πήραμε. Το απόλυτο τίποτε. Απ’ το σαθρό οικοδόμημα δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε. Άλλωστε και αυτό (το σαθρό οικοδόμημα δηλαδή) περιμένει από την Αμερική να κινηθεί.
Ας το αντιληφθούμε πια και ας προχωρήσουμε, μόνοι μαζί με την Κύπρο και με όποιον άλλο το επιθυμεί. Μπορούμε;;
Δεδομένου του τρόπου που λειτουργούν οι ταραξίες της Μεσογείου και του απόλυτου τίποτε που πήραμε, πλέον βρισκόμαστε ενώπιον ενός μεγάλου (πρακτικού) ερωτήματος: τι κάνουμε αν η ανενόχλητη πλέον Τουρκία επιχειρήσει να τρυπήσει εντός των 6 ή των 12 μιλίων ή εντός αυτού που λέμε ότι είναι η δική μας ΑΟΖ;;
και κάτι άλλο, μεταξύ μας: θα δούμε 3 λεπτά – το πολύ – ρεπορτάζ για την ΕΕ και στη συνέχεια θα ασχολούνται κανά τρίωρο με τις εκκλησίες ή τα κομμωτήρια που θα ανοίξουν ή δεν θα ανοίξουν…
Περισσότερα για το θέμα και για πολλά άλλα στο επόμενο podcast της Περισκόπησης. Μην το χάσετε!