Το να είναι η Γερμανία ενδοτική στις διακρατικές της σχέσεις με την Τουρκία είναι κάτι που αφορά την ίδια. Δικές τους σχέσεις είναι, ότι θέλουν ας κάνουν! Άλλωστε είναι γνωστοί φιλότουρκοι εδώ και αιώνες, η Ιστορία αυτό μας δείχνει.
Το να δείχνει όμως η Μέρκελ ενδοτικότητα όταν στο όλο θέμα εμπλέκεται και η ΕΕ, τότε το πρόβλημα παύει να αφορά μόνο τη Γερμανία αλλά αρχίζει και αφορά όλη την ΕΕ – η οποία ξεφτιλίζεται για πολλοστή φορά.
Στο επεισόδιο με το τούρκικο καράβι και τη γερμανική φρεγάτα αναφερόμαστε, που έγινε στα ανοιχτά της Λιβύης.
Τα πράγματα έχουν ως εξής:
η γερμανική φρεγάτα “Hamburg” που συμμετέχει στην ευρωπαϊκή δύναμη που κάνει νηοψίες στα ανοιχτά της Λιβύης, σταμάτησε για έλεγχο το τουρκικό εμπορικό πλοίο “Rosaline A” περίπου 160 μίλια βόρεια της Βεγγάζης.
Το τουρκικό πλοίο είχε φύγει από το λιμάνι Yarimca (Τουρκία) στις 20 Νοεμβρίου και κατευθύνονταν στο λιμάνι Misrata (Λιβύη).
Γερμανοί στρατιώτες ανέβηκαν στο τούρκικο πλοίο το απόγευμα της 22ας Νοεμβρίου, όμως μετά από τουρκικές διαμαρτυρίες το εγκατέλειψαν στα γρήγορα και χωρίς να κάνουν αυτά που έπρεπε.
Τόσο απλά.
Οι Τούρκοι απαίτησαν και οι Γερμανοί τους έκαναν το χατήρι και δεν έγινε έλεγχος.
Οι Τούρκοι επίσης άρχισαν τα τρελά τους, λέγοντας ότι το όλο θέμα για τον έλεγχο το υποκίνησε ο Έλληνας διοικητής της επιχείρησης “IRINI”, ότι και καλά το έκανε για λόγους που σχετίζονται με τα ελληνο-τουρκικά.
Και στο καπάκι, το γερμανικό ΥΠΕΞ βγήκε με ανακοίνωση και λέει ότι υπήρξε “προβληματική συμπεριφορά” της Τουρκίας και ότι “υπάρχουν υποψίες για μεταφορά όπλων στη Λιβύη” (τη στιγμή που οι Τούρκοι το πιο ελαφρύ και αθώο πράγμα που έχουν κάνει στη Λιβύη τα τελευταία χρόνια είναι να μεταφέρουν – αποδεδειγμένα – όπλα).
Θα δούμε πολλά από τώρα και έπειτα απ’ την Τουρκία, δεδομένου του γεγονότος ότι ο Ερντογάν
- έχει ένα θεματάκι τώρα που ο Τράμπ αποχαιρετά τον Λευκό Οίκο και πλέον η πρόσβαση στις ΗΠΑ δεν θα είναι πια τόσο απλή
- θα κάνει τα πάντα ώστε να μη χάσει ότι έχει κερδίσει στη Λιβύη (γιατί τον βολεύει για τη “γαλάζια πατρίδα” του και το τουρκολιβυκό μηνμόνιο) ΑΝ έχουν τελικά επιτυχία οι ειρηνευτικές συνομιλίες που κάνει ο ΟΗΕ.
Πρέπει όμως να δούμε και κάτι απ’ τη δική μας πλευρά. Μια σοβαρή και θορυβώδη διαμαρτυρία ίσως, κάτι τέλος πάντων! Σίγουρα δεν θα είναι η Ελλάδα αυτή που θα πρέπει να τρέξει από μόνη της για να σώσει τη χαμένη τιμή της Ευρώπης.
Όμως κάτι θα έπρεπε να κάνουμε ως χώρα – μέλος. Και αυτό επειδή οι Τούρκοι ξεφτιλίζουν μια ΕΕ που σίγουρα δεν είναι αυτή που θα θέλαμε αλλά είναι μια ΕΕ που τρέχει πίσω από τη Γερμανία και τα δικά της συμφέροντα στην Τουρκία, όπως αυτά εκφράζονται κατά καιρούς…