Βλέπω, διαβάζω και ακούω πολλά διθυραμβικά για τη νίκη του Μπάιντεν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, που προέρχονται από τη χώρα μας. Ορισμένα δε από αυτά που λέγονται και ακούγονται είναι τόσο μα τόσο απίστευτα.
Χαλαρώστε παιδιά, ο Μπάιντεν τη θέση του προέδρου των ΗΠΑ θα αναλάβει – όχι τη θέση του πρωθυπουργού στην Ελλάδα!
Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είναι ένα ολάκερο σύστημα που δύσκολα αλλάζει κατεύθυνση κι όταν αυτό γίνεται χρειάζεται χρόνο και σημαντικά κίνητρα για να γίνει.
Ο Μπάιντεν είναι κι αυτός ένας ακόμη απ’ τους πολιτικούς με τεράστια καριέρα μέσα στους μηχανισμούς της αμερικανικής πολιτικής (με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει) που λειτουργεί εντός των πολιτικών – επιχειρηματικών – στρατιωτικών – λομπίστικων ορίων, ορίων που επηρεάζουν τη λειτουργία ακόμη και των πιο καλοπροαίρετων Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων πολιτικών στις αποφάσεις τους.
Μέχρι να αναλάβει ο Μπάιντεν ας ελπίζουμε σε ένα πράγμα: στο να μην αποθρασυνθεί παντελώς ο Ερντογάν (που βλέπει τον κολλητό του, τον απρόβλεπτο Τράμπ, να φεύγει).
Αφού αναλάβει ο Μπάιντεν ας ελπίσουμε σε άλλα πράγματα: όπως στο να στρέψουν οι ΗΠΑ την προσοχή τους σε περιοχές του κόσμου απ’ τις οποίες είχαν αποσυρθεί (εμφανώς ή σιωπηλά) αλλά και σε μια “επαναφορά” των σχέσεων με την Ευρώπη στα προ Τράμπ επίπεδα.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα, μέχρι να δούμε τα πρώτα δείγματα της κατεύθυνσης που θα έχει η Κυβέρνηση του νέου Αμερικανού προέδρου, θα πρέπει να κρατάμε χαμηλά τη μπάλα και μικρό καλάθι (ειδικά όλοι αυτοί που ήταν ιδιαίτερα … εκδηλωτικοί με τη νίκη Μπάιντεν).
* και όπως έγραφα απ’ την αρχή της συγκεκριμένης προεκλογικής κούρσας, “τα μάτια όλων μας ας είναι στραμμένα στους αντιπροέδρους”. Ας μη μείνουμε στις πρωτιές της Χάρις που τόσο χαριτωμένα μας παρουσιάζουν τα ΜΜΕ…