Την ώρα που ο Γερμανός ΥΠΕΞ επισκέπτεται Ελλάδα και Τουρκία (με τους γνωστούς σκοπούς, δηλαδή να σύρει την Ελλάδα σε μια διαπραγμάτευση), δημοσιογράφοι από τη χώρα του βγάζουν στη φόρα μια από τις πολλές μπίζνες που γίνονται με την Τουρκία – και που όλοι τις ξέρουν αλλά κάνουν την παλαβή.
Ευρωπαϊκές εταιρίες συντηρούν (βάσει συμβολαίων) μεταγωγικά αεροσκάφη των Τούρκων. Και μέχρι εδώ ας πούμε, χάριν της συζήτησης, “όλα καλά – μπίζνες κάνουν οι άνθρωποι”. Η μεγάλη πλάκα είναι πως οι Τούρκοι χρησιμοποιούν τα αεροσκάφη αυτά για να σπάνε το εμπάργκο στη Λιβύη (και όλοι το ξέρουν).
Οι Τούρκοι ουκ ολίγες φορές έχουν χρησιμοποιήσει τα αεροσκάφη της Airbus A400M για να μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό και Σύριους μισθοφόρους στη Λιβύη. Τη δραστηριότητά τους αυτή την αποδεικνύουν φωτογραφίες και βίντεο που έχουν ληφθεί είτε στο Γκαζιάντέπ είτε σε άλλα τουρκικά αεροδρόμια ενώ η πορεία των τουρκικών μεταγωγικών έχει καταγραφεί.
Σημαντικές λεπτομέρειες της όλης υπόθεσης;; Οι ακόλουθες είναι μόνο μερικές:
– το τμήμα εξοπλισμών της Airbus εδρεύει στη Γερμανία, σε μια πόλη έξω από το Μόναχο (πρώτη… έκπληξη)
– ο όμιλος Αirbus παρέχει στην Τουρκία προσωπικό για τεχνική υποστήριξη (αυτό φαίνεται μέχρι και σε προσωπικές σελίδες εργαζομένων του ομίλου στο Linkedin, που δηλώνουν πως έχουν εργαστεί στην Τουρκία)
– το νταλαβέρι για να προμηθευτεί τα αεροπλάνα η Τουρκία το έκανε ένας διεθνής οργανισμός προμηθειών που ονομάζεται Occar. Έδρα του η Βόννη, στη Γερμανία (πάλι εκπλαγήκαμε…!)
– στην Occar συμμετέχει σε υψηλό επίπεδο η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας (και νέα έκπληξη…!)
– ο Γερμανός ΥΠΕΞ απ’ την ώρα που ανέλαβε η χώρα του την προεδρία της ΕΕ έχει πει ότι μια από τις προτεραιότητές του θα ήταν να σταματήσουν τα πήγαινε – έλα στη Λιβύη και να τηρηθεί το εμπάργκο. Αλλά όταν ρωτήθηκε το υπουργείο του για το θέμα με τα μεταγωγικά είπαν ότι δεν ξέρουν κάτι συγκεκριμένο (θα πάθουμε κάτι από τις πολλές εκπλήξεις στο τέλος…!!!)
Και όλα αυτά βγήκαν στη φόρα χάρη σε μια έρευνα που έκαναν πολλά ΜΜΕ της Ευρώπης και δεκάδες δημοσιογράφοι, από πολλές χώρες – μεταξύ αυτών και από τη Γερμανία (στην οποία ακόμη τα υπουργεία απαντάνε ότι δε γνωρίζουν κάτι συγκεκριμένο).