Μετά απ’ τη δήλωση του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, στην οποία γίνεται λόγος για “αμφισβητούμενα ύδατα” αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Γερμανίας να… “μεσολαβήσει” για να λυθεί η “διαφορά” (μια διαφορά που τη βλέπουν μόνο οι Τούρκοι και την υιοθετούν οι Γερμανοί με τη στάση τους), είναι προφανές ότι σκοπός όλων αυτών που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι ένας: να συρθεί η Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις για πράγματα που της ανήκουν (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, κυριαρχία σε νησιά, εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών).
Προφανής λοιπόν ο σκοπός, το ίδιο προφανή και τα λάθη που έκανε η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα.
Ο σκοπός είναι το μοίρασμα του Αιγαίου και ο περιορισμός των δικαιωμάτων της χώρας μας στην ανατολική Μεσόγειο.
Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι θα μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει σε ανακήρυξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ εδώ και χρόνια και να μην είχαμε τη σημερινή κατάσταση, τότε τα λάθη της τελευταίας περιόδου (όπως η μη εξέλιξη της συμφωνίας με τους Γάλλους, η εμφάνιση Μητσοτάκη με τον Γερμανό ΥΠΕΞ την ώρα που οι Τούρκοι είναι στα κάγκελα, η μυστική τριμερής στη Γερμανία την ώρα που ο Ερντογάν έκανε τζαμί την Αγία Σοφία) δίνουν λάθος μηνύματα στην Τουρκία και σε όσους τη στηρίζουν.
Η Τουρκία θέλει να δημιουργήσει συνθήκες έντασης για δυο λόγους: για να δείξει ότι είναι μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη που κινεί τα νήματα σε μια περιοχή που οριοθετείται από τα νότια της Ιταλίας μέχρι το Ιράν και από τον Καύκασο μέχρι τη Σαουδική Αραβία (περίπου δηλαδή μέσα στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας). Και θα κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι της ώστε να το καταφέρει αυτό.
Ο άλλος λόγος είναι τα πολλά ενεργειακά αποθέματα στην ανατολική Μεσόγειο αλλά και στη βόρεια Αφρική (εν προκειμένω στη Λιβύη, που οι Τούρκοι έχουν βάλει πόδι). Τα χρήματα είναι πολλά κι αν οι Τούρκοι τα καταφέρουν, τότε θα έχουν στη διάθεσή τους πηγές που δεν τους ανήκουν αλλά θα τις εκμεταλλεύονται (είτε “συνεργαζόμενοι” με τις τοπικές κυβερνήσεις είτε απειλώντας συνεχώς με όποιον αντιστέκεται).
Και τώρα τίθεται το δύσκολο ερώτημα: το τραβάς μέχρι τέλους κάνοντας ό,τι δεν έκανες όλα αυτά τα χρόνια ή κάθεσαι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον Τούρκο για να συζητήσεις όλα τα παράλογα που ζητάει;; Γιατί προς τα εκεί μας πάνε…