Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι: το κορίτσι κάνει τη δουλειά του, και μάλιστα πολύ καλά. Κοιτάζει πως να προωθήσει τα συμφέροντα της χώρας του.
Είναι άγνωστο αν η Άνγκελα Δωροθέα Μέρκελ τις τελευταίες ημέρες μπήκε με ίδια πρωτοβουλία στο ρόλο του μεσάζοντα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (βλέποντας τα “κενά” που άφησαν οι Αμερικάνοι) ή αν εκλήθη να το πράξει (και αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο ακόμη ουδείς έχει απαντήσει).
Το γεγονός πάντως παραμένει: η Γερμανία επιζητεί ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο – και καθώς φαίνεται τον έχει αναλάβει.
Απ’ τη μια η άγνωστη τριμερής συνάντηση στο Βερολίνο μεταξύ Ελένης Σουρανή – Ιμπραχίμ Καλίν – Γιάν Χέκερ, απ’ την άλλη τα δημοσιεύματα των Γερμανών (που λένε ότι χάρη στη Δωροθέα αποφεύχθηκαν τα χειρότερα…), κάπου παραδίπλα οι δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων (που είναι και μαρτυριάρηδες) και κάπου εκεί και η συνάντηση του Μητσοτάκη με τον Γερμανό Υπουργό των Εξωτερικών.
Η μυστική διπλωματία είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι, αυτό είναι δεδομένο (και πολλές φορές φέρνει και καλά αποτελέσματα). Όμως παύει να είναι μυστική όταν γίνονται διαρροές (όπως αυτή που έκανε ο Τσαβούσογλου για την τριμερή), άρα την διακόπτεις.
Απ’ την άλλη, δε βάζεις ποτέ για μεσάζοντα – όσο μπορείς να διαχειριστείς εσύ μια κρίση – καμιά χώρα. Πολύ περισσότερο, δε βάζεις ποτέ για μεσάζοντα μια χώρα που πάντοτε έπαιρνε το μέρος του άλλου: η Ιστορία διδάσκει πως όταν βάζεις τη Γερμανία μεσάζοντα σε μια ελληνοτουρκική κρίση, είσαι χαμένος από χέρι!
Κάποιοι θα πουν “Μα η Γερμανία είναι η προεδρεύουσα χώρα αυτό το διάστημα και προσπαθεί εξ’ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κάνει το καλύτερο”. Λάθος και ψέμα ταυτόχρονα!
Όλοι γνωρίζουμε πως ακριβώς δουλεύει όλα αυτά τα χρόνια η Γερμανία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως ακόμη κι αν έχει τις καλύτερες προθέσεις, η Ε.Ε. θα χρειαστεί τουλάχιστον 1001 συγκλήσεις οργάνων μέχρι να αποφασίσει – άρα θα έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος για οτιδήποτε. Η Ε.Ε. είναι επίσης γνωστή για τις παλινωδίες της και την δομική της αδυναμία να επιβληθεί, οπότε δεν είναι για να περιμένουμε τίποτε (που δεν θα έπρεπε να περίμενουμε, ούτως ή άλλως).
Η Δωροθέα λοιπόν κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (για τη χώρα της, εννοείται) τη δουλειά που πρέπει να κάνει.
Εμείς τι ακριβώς κάνουμε μαζί της;