Το μέγεθος του ποσού που προβλέπει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός μεταξύ της πολυεθνικής Novartis και της αμερικανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης δείχνει ένα και μόνο πράγμα: το ότι κάτι σοβαρό έγινε αλλά κυρίως το πόσο ξέφραγο αμπέλι και τσίρκο είμαστε.
Ξεκινάμε με το βασικό λοιπόν: τα 346.700.000 δολάρια του συμβιβασμού αλλά και η επιλογή της πολυεθνικής να πάει σε αυτόν τον συμβιβασμό σημαίνει πως κάτι συνέβη. Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είναι ψευτράκος και τα γεγονότα το αποδεικνύουν. Κάτι έγινε λοιπόν, σίγουρα. Κανείς δεν πληρώνει έτσι για πλάκα τόσα μύρια.
Πάμε τώρα στα … ενδότερα:
– τα κόμματα εδώ στην Ελλάδα (πρωτίστως η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ) ακόμη συζητάνε για το εάν υπάρχει σκάνδαλο και για το εάν είναι σε αυτό μπλεγμένα πολιτικά πρόσωπα. Δεν ξεκίνησαν τη συζήτηση από το αν χάθηκαν λεφτά του Δημοσίου. Από αλλού την ξεκίνησαν.
Κάθονται και ασχολούνται αρκετά χρόνια τώρα με το αν είναι μπλεγμένα σε περίεργα νταλαβέρια πολιτικά πρόσωπα που ανήκουν στα κόμματά τους!!!
Το αν ο χρόνος περνάει και σε κάποια φάση επέλθει και παραγραφή δεν φαίνεται να ενδιαφέρει κανέναν!
– στην Αμερική η υπόθεση ΔΕΝ έκλεισε. Το σκεπτικό είναι απλό: η εταιρία που ελέγχθηκε βρέθηκε να παρανομεί και της επεβλήθη αυτό το τεράστιο πρόστιμο με τον όρο να προχωρήσει σε αλλαγές στις πρακτικές της μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια. Και θα ελέγχεται από το αμερικανικό κράτος για την πρόοδο που κάνει. Και οι διώξεις κατά στελεχών της και της ίδιας δεν έχουν παύσει, δεν έχουν ακυρωθεί επειδή θα πληρώσει. Έχουν αναβληθεί.
– οι Αμερικάνοι βρήκαν ότι αθέμιτες πρακτικές για την προώθηση προϊόντων ασκούνταν σε 3 χώρες (Ελλάδα, Νότια Κορέα και Βιετνάμ). Για το λόγο αυτό και τα 346.700.000 δολάρια του συμβιβασμού.
Τα λεφτά όμως δεν θα τα πάρουν οι 3 αυτές χώρες, παρά το γεγονός ότι τα Συστήματα Υγείας των χωρών αυτών ζημιώθηκαν. Τα λεφτά θα τα πάρουν οι ΗΠΑ.
– οι Αμερικάνοι θα πάρουν “σπαστά” τα λεφτά: 233,9 εκατομμύρια δολάρια θα πάρει το Υπουργείο Δικαιοσύνης τους ενώ 112,8 εκατομμύρια δολάρια θα πάρει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Άρα το έψαξαν το θέμα όχι από μια αλλά από διάφορες μεριές.
Και το βασικότερο όλων, που αφορά την Ελλάδα και είναι άκρως ντροπιαστικό:
1) από τις μέχρι τώρα εξελίξεις φαίνεται ότι η Ελλάδα, το Ελληνικό Δημόσιο, τόσα χρόνια δεν έχει κινηθεί προς καμία κατεύθυνση, προφανώς λόγω των πολιτικών που ακόμη συζητάνε αν υπάρχει κάτι. Ούτε καν σκέφτηκαν (ή μήπως το έκαναν;;;) να χωρίσουν την υπόθεση και να “τρέχουν” ταυτόχρονα δυο – τρία κομμάτια της.
Αντίθετα, οι ΗΠΑ έστω και με αυτόν το τρόπο έκλεισαν μια υπόθεση που θεωρούν ότι ζημίωσε το αμερικανικό Δημόσιο.
2) από τα 346.700.000 δολάρια του συμβιβασμού, τα 310.000.000 δολάρια αφορούν τις αθέμιτες πρακτικές της εταιρίας στην Ελλάδα. Και μόλις τα 36.700.000 αφορούν τις αθέμιτες πρακτικές της εταιρίας στο Βιετνάμ και στη Νότια Κορέα.
Στην Ελλάδα οι κάτοικοι/δυνητικοί πελάτες της εταιρίας είναι 11 εκατομμύρια. Και οι αθέμιτες πρακτικές κοστολογήθηκαν 310 εκατομμύρια.
Στην Νότια Κορέα οι κάτοικοι/δυνητικοί πελάτες της εταιρίας είναι 52 εκατομμύρια. Και στο Βιετνάμ οι κάτοικοι/δυνητικοί πελάτες της εταιρίας είναι 96 εκατομμύρια. Δηλαδή για 148 εκατομμύρια κόσμο οι αθέμιτες πρακτικές κοστολογήθηκαν στα 36,7 εκατομμύρια.
Κάντε τώρα την πράξη για να δείτε πόσο υπολόγισαν/συμφώνησαν οι Αμερικάνοι ότι κόστισε το νταλαβέρι σε κάθε Έλληνα και πόσο σε κάθε Κορεάτη ή Βιετναμέζο! Εδώ σχεδόν το εκατονταπλάσιο!
Τα υπόλοιπα είναι απλά Ιστορία…
Και κάτι για το τέλος (για να δούμε και τη διαφορά νοοτροπίας):
η νομοθεσία στην Αμερική δίνει την επιλογή να μην κλείσει μια εταιρία – όσο κακή κι αν είναι. Προσπαθεί να τη συνετίσει με πρόστιμα και εξωδικαστικούς συμβιβασμούς, τη βάζει σε καθεστώς επιτήρησης αφήνοντας ανοιχτά κάποια ενδεχόμενα επανελέγχου αν δε γίνουν διορθώσεις και άλλα τέτοια.
Ενώ εδώ αν ένα καφενείο δεν κόψει μια απόδειξη, θα φορτώσουν τον καφετζή με πρόστιμα δυσανάλογα του μεγέθους του καφενείου και μοιραία θα κλείσει το μαγαζί υπό το βάρος αυτών των προστίμων…
“Capitalismo a la greca” και “φτηνοί στα άλευρα κι ακριβοί στα πίτουρα”. Όπως πάντα!